سال1402؛ اجبار به انتخاب رکود یا تورم
دولتها حجم نقدینگی را بزرگ کردند تا مشکلات خود را حل کنند؛ اما همین حجم نقدینگی با بزرگتر شدن، خود به مشکل بزرگتری تبدیل شد.
هماکنون نقدینگی از نظر اندازه و رشد بسیار بزرگتر از توانایی دولتها شده و یکی از دلایل رشد تورم فزاینده در کشور است (که از سال۹۷ بهطور مستمر در حال افزایش بوده و در دو سال گذشته به بالاترین نرخ از زمان جنگ جهانی دوم رسیده است).
در سال۱۴۰۲ ما با دو سناریوی اجتنابناپذیر مواجهیم؛ طبق سناریوی اول تورم به همین ترتیب افزایش مییابد و در هر دوره افزایش، دولت را برای کنترل آن ضعیفتر میکند. در نتیجه باید انتظار داشته باشیم که تورم حدود ۵۰درصدی سال جاری به تورمی بالاتر در سال آینده برسد.
در سناریوی دوم ممکن است با اقدامات پیشگیرانه (و نه الزاما درست) دولت بتواند نرخ تورم را کنترل و آن را از سال جاری کمتر کند. در این صورت اقتصاد ایران با رکود مواجه میشود که این خود کسری بودجه دولت را بهدلیل عدم توانایی در وصول مالیاتها بیشتر میکند. تحویل این شیوه مالیاتستانی به دنبال خود رکود بیشتری را به اقتصاد تحمیل میکند.
در مجموع با توجه به اجرای تحریمهای شدیدتر در دولت بایدن، به نظر میرسد که سال۱۴۰۲ سال بسیار سختی برای سیاستگذاران باشد.
در سال آینده ما مواجه میشویم با انبوهی از کاستیهای دولتهای قبل و دولت موجود که این کاستی ها تجمیع یا انباشت اشتباهاتی است که در تاریخ ۴۴ساله اقتصاد ایران رخ داده است. حل این دو مشکل هم فراتر از توان سیاستهای اقتصادی است؛ زیرا علت بنیادین آن از ناکارآمدی سیاستی ریشه گرفته است.
متن کامل اینجا
ارسال نظر