|
| کد مطلب: ۹۹۰۷۱
لینک کوتاه کپی شد

راز شیء مرموز در کهکشان راه شیری کشف شد

محققان بالاخره می‌دانند که شیء X7 چیست و چه سرنوشتی تاریکی را در پیش دارد.

راز شیء مرموز در کهکشان راه شیری کشف شد
منبع: دیجیاتو |

اخترشناسان دهه‌هاست که یک شیء نامشخص در مرکز کهکشان راه شیری را زیر نظر دارند. بااین‌حال، به‌تازگی مشخص شده است که این شیء می‌تواند چه چیزی باشد و احتمالاً در آینده چه سرنوشت شومی پیدا خواهد کرد.

گروهی از دانشمندان در مطالعه‌ای با بررسی داده‌های مربوط به 20 سال اخیر اعلام کرده‌اند که شیء موسوم به  X7  احتمالاً یک  توده ابری  است که در طول زمان کش آمده و حالا بسیار دراز شده است. جرم این شیء تقریباً 20 برابر زمین بوده و سرعت حرکت آن اخیراً بیشتر شده و به 1127 کیلومتر بر ثانیه رسیده است.

در مرکز کهکشان راه شیری سیاه‌چاله کلان‌جرمی به نام  *Sagittarius A  وجود دارد که جرم آن اندازه حدود چهار میلیون خورشید است. بنابراین گرانش آن روی تمام ستاره‌ها و اشیای اطرافش اثر می‌گذارد. X7 هم از این اتفاق مستثنی نبوده و کشیدگی آن به‌خاطر همین اثر گرانشی است.

x7-at-the-center-of-milky-way-1024x1024

نیروی گرانش در مرکز کهکشان راه شیری بسیار قوی است

«آنا کیورلو»، محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «هیچ شیء دیگری در این ناحیه چنین سیر تحول شدیدی را پشت سر نگذاشته است. این شیء ابتدا با شکلی شبیه به دنباله‌دارها مشاهده شد و خیلی‌ها تصور می‌کردند که این ظاهر به‌خاطر بادهای ستاره‌ای یا پاشش ذرات از سیاه‌چاله‌ها است. اما وقتی آن را به مدت 20 سال دنبال کردیم، دیدیم که X7  درازتر می‌شود . چیزی باید این ابر را با این جهت خاص در این مسیر خاص قرار داده باشد.»

اشیای بسیاری در این ناحیه از کهکشان به‌خاطر نیروی گرانش شدید تحت تأثیر قرار گرفته و کش آمده‌اند، اما کش‌آمدگی X7 از همه آن‌ها بیشتر بوده است. همین مسئله به نتیجه‌گیری دانشمندان درباره ماهیت این شیء کمک کرده. آن‌ها می‌گویند X7 می‌تواند کلاس جدیدی از اشیا باشد که در اثر برخورد دو ستاره به‌وجود می‌آید و  گاز و غباری  را از خود به‌جا می‌گذارد که باعث مخفی‌شدن ستاره تازه متولد می‌شود.

علاوه‌براین، دانشمندان می‌گویند محاسبات آن‌ها نشان می‌دهد که X7 در حرکت نزدیک بعدی خود از کنار سیاه‌چاله Sgr A* در سال  2036 ، نمی‌تواند از نیروی گرانش آن بگریزد و بلعیده می‌شود. نتایج مطالعه حاضر در مجله The Astrophysical Journal منتشر شده است.

ارسال نظر

پربازدیدترین