رویدادهای نجومی دوشنبه ۲۸ فروردین (April 17)

پس از تاریک شدن هوا، به سمت بالا در جهت غرب آسمان نگاه کنید تا ستاره‌های ستاره‌ی «سرپیشین» (Castor) و «سرپسین» (Pollux) از صورت فلکی «دو پیکر» را که تقریبا افقی (بسته به عرض جغرافیایی شما) در یک ردیف قرار گرفته‌اند، ببینید. مریخ هم با ظاهری نسبتا مشابه، کمی پایین‌تر از آن‌ها قرار دارد.

پولوکس و کاستور بخش بالایی طاق عظیم بهاری را در آسمان تشکیل می‌دهند. در سمت چپ پایین آن‌ها ستاره‌ی معروف «شعرای شامی» (Procyon) بخش انتهای سمت چپ این کمان را تشکیل می‌دهد. دورتر در سمت راست و پایین آن‌ها، انتهای دیگر این قوس توسط ستاره‌ی «بتا ارابه‌ران» (Beta Aurigae) معروف به «منکب ذی‌العنان» (Menkalinan) و سپس ستاره‌ی درخشان «سروش» (Capella) یا «عیوق» شکل گرفته است. علاوه بر این ستاره‌های تماشایی، سیاره‌ی زهره هم در پایین سمت راست طاق بهاری رخ‌نمایی می‌کند. اما این منظره‌ی تماشایی، با تاریک شدن کامل هوا در سمت غرب آسمان غروب می‌کند.

فقط رصدگران امروزی آسمان نیستند که طاق بهاری را یک صورتواره‌ی بزرگ در نظر می‌گیرند. اگر مسیر طاق را از سمت شعرای شامی به پایین امتداد دهید، به درخشان‌ترین ستاره‌ی آسمان شب یعنی «شباهنگ» (Sirius) می‌رسید. بدین ترتیب با این ستاره‌های بیان شده، صورت فلکی فرهنگ هاوایی به نام «کانو-بایلر ماکالی» (Canoe-Bailer of Makali‘i) شکل می‌گیرد.