حرفهای متناقض معاون وزیر با وزیر

از همان ابتدا عملیات روانی گسترده ای به موازات اقدامات در مدارس، از سوی رسانه های رسمی و غیر رسمی، کاربران شبکه های مجازی، و بعضی جریان های سیاسی و فکری که به احتمال قریب به یقین اتاق فکرهای اجرای مسمومیت ها هم در بین آنها هستند، با هدف دامن زدن به بحران بی اعتمادی و ناکارآمدی به جریان افتاد.

به عبارتی قضیه مسمومیت های زنجیره ای، مثل هر اقدام مهم دیگر سیاسی، نظامی و اقتصادی، دو بخش مرتبط به هم داشته و دارد: اول، نفس عملیات و اجرای قدم به قدم آن. دوم، عملیات روانی و تبلیغاتی که هم برای منحرف کردن توجه ها از عاملان اصلی به سمت دیگران به جریان افتاد و هم برای تحقق اهدافی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت. عملیات روانی در این طرح بسیار محاسبه شده و دقیق، مدیریت و اجرا شد.

نظر به اینکه بسیاری از اقدامات یا داده هایی که توسط مقامات مسئول در کشور اطلاع رسانی می شود، به طور جدی و دقیق توسط اتاق فکر مسمومیت ها تحلیل محتوا می شود و در عملیات احتمالی فیزیکی و عملیات روانی مورد استفاده قرار می گیرند، نحوه اطلاع رسانی پیرامون پی گیری های به عمل آمده بسیار مهم است. اطلاع رسانی باید به گونه ای باشد که هم نیازهای خبری جامعه را به طور کامل برطرف کند، هم حس امنیت و اعتماد مخدوش شده مردم را بازگرداند، هم اقتدار و ابهت و کارایی نهادهای اطلاعاتی و امنیتی را به تصویر بکشد و هم مسیر تعقیب مجرمین را دچار خدشه نکند.

یکی از انتقادات اساسی که به عملکرد دستگاه های مرتبط با موضوع وارد است، تناقض یا تفاوت اظهارات نه فقط بین وزارت خانه ها و دستگاههای مرتبط، بلکه در گفته های یک مسئول با اظهارات سابق و لاحق خودش یا تعارض با اظهارات مقامات مافوق یا همکار در یک وزارت خانه است.

به عنوان نمونه، توجه خوانندگان را به اظهارات معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور در روز ۱۶ اسفند جلب می کنم. ایشان در اظهاراتش در مورد عاملان بازداشت شده، می گوید: «مواردی هم که جنبه غیر معاندانه داشتند نیز ارشاد شدند» اظهاراتی که شبهه مخالفت با اظهارات رهبری در روز ۱۵ اسفند مبنی بر اینکه «کسانی اگر چنانچه محکوم شدند، عفوی هم در مورد اینها وجود نخواهد داشت؛ این را همه بدانند. و حتماً بایستی مجازات بشوند» را به ذهن مخاطب متبادر می کرد. رئیس قوه‌قضائیه نیز در ۱۵ اسفند با تاکید بر برخورد قاطعانه و بدون اغماض در مورد مسمومیت ها گفته بود: «اقدام برای مسمومیت دانش‌آموزان، از مصداق‌های اصلی افساد فی‌الارض است.» هر چند معاون یاد شده وزیر کشور در گفتگویی دیگر و در توضیح اظهارات قبلی خود و یحتمل بعد از دیدن بازخوردهای منفی اظهارات اولیه ، شب هنگام ۱۶ اسفند گفت:«برخی «غیر معاندان ارشاد شده» دانش‌آموزان بودند.» ولی همان اظهارات اول او همچنان مبنای تحلیل های فراوانی در عملیات روانی رسانه های جریان رسمی و رسانه های مجازی قرار گرفت. البته جای این سوال اساسی نیز باقی است که کدام نهاد در مورد غیر معاند بودن متهمین و ارشاد آنها در موضوعی به این اهمیت با این سرعت اخذ تصمیم کرده بود؟

اظهارات نامبرده (۱۶ اسفند) هم با اظهار نظر دیگر خودش و هم با بیانیه سوم وزارت کشور نیز که همان روز منتتشر شده، تفاوتی جزئی داشت. به عبارتی در حالی که ایشان در اظهار نظر اول خود می گوید:«براساس اقدامات اطلاعاتی و تحقیقاتی در ۵ استان تعدادی از افراد شناسایی و دستگیر شدند.» در اظهار نظر دوم و بیانیه سوم وزارت کشور (۱۶ اسفند ۱۴۰۱) به «شش استان خوزستان، آذربایجان غربی، فارس، کرمانشاه، خراسان و البرز» اشاره می شود نه پنج استان.

متن کامل اینجا