چه جریانی پشت وایرال کردن آهنگهای شروین حاجی پور است؟
از شروین حاجی‌پور چندی است آهنگی منتشر شده که مروجِ روابط نامشروع است؛ موضوعی که با فرهنگ خانواده ایرانی تناسبی ندارد.
ترانه آهنگ «چشاتو ببند» روایتی به شدت بی‌شرمانه دارد؛ علاقه‌ای میانِ دختر و پسری بوده است. حالا دخترک ازدواج کرده و پسرک خطاب به او می‌گوید که وقتی کنار همسرت هستی به این فکر کن که کنار منی!
در جایی از این ترانه آمده است؛ «من میگم نمیشناسمش تو‌ام بش نگو چرا موی بچش فره»! این بخش از ترانه، بی‌شرمی را به اوج رسانده است.
روابط سه طرفه و به اصطلاح مثلثی با فرهنگ و مرامِ مردم ایران فاصله‌های بسیاری دارد. اینکه خواننده‌ای در متن ترانه‌اش حاضر به خواندن چنین مفاهیمی شود، به راستی که به دور از ادب، فرهنگ و مرام ایرانیان است.
چنین مسائلی آنچنان بی‌شرمانه‌اند که حتی بازگو کردن‌شان در این مطلب هم شاید کار درستی نباشد. اما باید بپذیریم که جریان‌هایی در اندیشه ترویج اینگونه روابط و اینگونه مسائل در جامعه ایران هستند. این جریان‌های فکری؛ بیش از هر چیز، قشر نوجوان را هدف قرار داده‌اند. حال بیش از هر چیز باید خانواده‌ها را هوشیار کرد و زنگ خطر را برای آنان به صدا درآورد.
آهنگ «چشماتو ببند» به تاریخِ شهریور سال جاری روی صفحه‌ی شروین حاجی‌پور آپلود شده است. اما وقتی سری به فضای وب می‌زنیم، بسیاری از سایت‌ها، این آهنگ را در همین روزها و هفته‌های گذشته بارگذاری کرده‌اند. این یعنی جریانی پشت «وایرال» کردن دوباره این آهنگ است.
در سال‌های گذشته اعتراضاتی به خوانندگان موسیقی پاپ می‌شد که چرا شعرها و ترانه‌هایی که برای اجرا انتخاب می‌کنند؛ سخیف و گاهی دور از مفاهیم ارزشمند هستند. حال باید رحمت فرستاد به همان آهنگ‌ها و ترانه‌های خوانندگان پاپ که اگر مفاهیم‌شان سخیف بود؛ حداقل تا این حد دور از ادب و انسانیت و مرام و فرهنگ نبود.
به نظر می‌رسد که شروین حاجی‌پور مخاطبش را به درستی نشناخته است. مردم ایران و خانواده‌های ایرانی به هیچ وجه پذیرای چنین مفاهیمی نیستند.
همین کنسرت‌هایی که در کشورمان برگزار می‌شود، بیشترشان با حضور خانواده‌ها همراه است. بسیاری از مادران و پدران، دستِ فرزندان خود را می‌گیرند و به سالن‌های کنسرت می‌برند تا ساعاتی در کنار فرزندانشان از موسیقی لذت ببرند. اما آیا همین خانواده‌ها حاضرند حتی برای یک بار در کنار فرزندانشان آهنگ «چشماتو ببند» را بشنوند!
آهنگ «برای» را می‌توان به هر طریقی و با نگاهی متفاوت پذیرفت و حتی شنید، اما این آهنگ آقای شروین را به هیچ وجه نمی‌شود پذیرفت.
ارسال نظر