روزنامه جوان: چرا در ایران کسی جرات برگزاری کنسرت ندارد؟!
کنسرت‌ها در لس‌آنجلس، ملبورن، سیدنی، لندن و مونترال اجرا می‌رود، پارتی‌ها در شهر‌های بزرگ به شکل زیرزمینی برقرارند، اما در ایران مافیای غرب‌زده و البته سیاست‌زده نزدیک چهار ماه است برگزاری کنسرت‌های موسیقی را برابر با عادی‌سازی وضعیت تعبیر کرده و طوری فضاسازی می‌کند تا کسی جرئت برگزاری کنسرت را نداشته باشد.
نام و عنوان فرد یا جریانی در این باره مطرح نیست، اما فشار‌های رسانه‌ای که از شیوه‌ها و شگرد‌های مختلفی استفاده می‌کند هنرمندان عرصه موسیقی را در وضعیتی قرار داده که جرئت نمی‌کنند کارشان را از سر بگیرند. جالب است که این وضعیت صرفاً در میان این دو صنف هنری حکمفرماست و دلیل آن‌هم واضح است.
متأسفانه این دو صنف خود را زیر چکمه یک مافیای غرب‌زده قرار داده‌اند و دلیل آن‌هم بیشتر این است که موسیقی روی برنامه‌های خارج از کشور حساب ویژه‌ای باز کرده و دوست ندارد بخشی از حجم مشتری‌اش را از دست بدهد. این وضعیت در حالی است که طبق شنیده‌ها اغلب بدنه فعال در موسیقی از این وضعیت به ستوه آمده‌اند. فقط یک دیکتاتوری محض می‌تواند اینگونه قشر هنرمند عرصه موسیقی را در معرض رکود معیشتی قرار بدهد.
هنرمندان این عرصه دو سال سخت کرونایی را پشت سر گذاشتند و تا آمدند خود را از زیر بار رکود سخت کرونایی نجات دهند هشتگ‌های مهسا امینی که اغلب از خارج کشور داغ می‌شد کار این قشر را به طور کامل کساد کرد. اخیراً پرواز همای، خواننده موسیقی سنتی کشورمان اقدام به برگزاری یک کنسرت کرد که در آن قطعاتی را با موضوع شهید سلیمانی خواند، اما طبق معمول فیک‌نیوز‌ها و زامبی‌های فضای مجازی کار را به جایی رساندند که این خواننده مجبور شد یک ویدئو منتشر کرده و عنوان کند که فریب خورده است!
غرب زده‌هایی که مدعی آزادی بیان هستند اینگونه آزادی را به مسلخ می‌برند. در این بین ضعف خود بدنه موسیقی و انجمن‌های موسیقی نیز به این بی عملی دامن زده است. دیکتاتوری مافیا اجازه نمی‌دهد کسی علیه این فضا حرف بزند چراکه هیچ‌کس دوست ندارد نانش به اصطلاح آجر شود و از سفر‌های خارجی و دلار‌های این سفر‌ها در کشور‌های دیگر بی‌بهره بماند. در واقع تجارت و سیاست همواره بر سر هنر موسیقی سایه انداخته و بخشی از هنرمندان این عرصه جسارت این را ندارند تا خود را از زیر بار این وضعیت نجات بدهند. وقتی کسی جسارت اعتراض نداشته باشد، یعنی یک دیکتاتوری در عرصه موسیقی حکمفرماست.
مشت نمونه خروار است و از رفتار غرب‌زده‌های عرصه هنر معلوم است این قوم به فرض محال روزی بر سرنوشت این ملت حاکم شوند چه خفقانی رقم می‌خورد. واضح است که به زودی موسیقی کار خود را از سر می‌گیرد، اما روسیاهی می‌ماند برای آن‌هایی که این مدت هنرمندان این عرصه را به ورطه بیکاری کشاندند و البته اگر این قشر از این ماجرا درس گرفته باشند به طور عادی پس از این در فتنه‌ها خود را به دست دیکتاتوری غرب‌زده متوهم وانمی‌گذارند.
ارسال نظر