سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی: مسئولان ضعیف، سیاستهای شعاری و تصورات کاذب به زندگی مردم آسیب زده است
روزنامه جمهوری نوشت: حکم مجازات شدید محاربان که امنیت جان و مال و آسایش عمومی را هدف قرار میدهند، تا جایی که قرآن آن را جنگ با خدا و پیامبر(ص) شمرده است، ما را متوجه اهمیت برخی رفتارهای دیگر میکند که از نگاه اجتماعی و از منظر مصالح و مفاسد عمومی، آسیبها و زیانهایی در پی داشته و دارد و در مواردی اگر بیش از تهدید و «اخافه» عمومی با سلاح نباشد، کمتر نیست و آن اندازه اهمیت دارد که از نگاه تعالیم اسلامی محل توجه ویژه قرار گیرد.
به عبارت دیگر، از نگاه آثار اجتماعی برخی رفتارهای دیگر نیز وجود دارد که گرچه از نگاه فقهی و حقوقی، ذیل عنوانهایی مانند محاربه قرار نمیگیرد، اما در واقع مقابله با مصالح عمومی و زندگی سالم اجتماعی و «حیات» جامعه است و رفتارهایی است که به تعبیر قرآن «حرث» و «نسل» را بر باد میدهد. آنچه در چند یادداشت کوتاه و با کمکگرفتن از برخی سخنان اهلبیت(ع) بازگو میشود، تذکراتی در همین راستا و تأکیدی بر مسئولیتی است که مسئولان بر عهده دارند.
1- جناب کلینی در مهمترین کتاب حدیثی شیعه، این روایت را با سند صحیح از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است: «اگر مسلمانی در داغ از دست دادن فرزند خود شب را به صبح یا صبح را به شب آورد، برای او بهتر از آن است که شب یا روز را بگذراند درحالی که در گردنه و راه گرفتار غارت اموال شده و او را لخت کردهاند». کاری که پیامبر(ص) از آن با واژه «حَرَب» از همان ریشه «محاربه» تعبیر کرد و مصداق روشن آن همان راهزنان بودهاند و افزود: پس به خدا پناه میبریم از غارت اموال خود!
حال رسیدگی شود کدام سیاستها باعث شده است به عنوان نمونه، در یک سال گذشته، مسکن 45 درصد، دلار 35 درصد (بدون لحاظ رشد آذرماه)، طلا 32 درصد، خودرو (شاخص پراید! و بدون لحاظ افزایش سرسامآور چند روز اخیر) 31درصد گران شدهاند. متوسط افزایش قیمت اقلام خوراکی نیز در این مدت چنین بوده است: روغن مایع 287 درصد، ماکارونی 134 درصد، برنج 130 درصد، سیبزمینی 119 درصد، مرغ 104 درصد، شیر 84 درصد، قند 78 درصد، تخم مرغ 63 درصد، رب گوجه 62 درصد و شکر 59 درصد.
چنان که مرکز راهبردی وزارت رفاه در آخرین گزارش تورم 23 درصد از خوراکیهای آبان امسال تا آبان سال پیش را بیش از 100 درصد اعلام کرده و تورم 93 درصد از سبد خوراکیهای اصلی را در محدوده «بحران» شمرده است! اینها نیز در واقع درافتادن با زندگی و آسایش مردم است. میتوان موضوع بورس و بر باد رفتن سرمایههای این همه افراد و برخی تصمیمات و سیاستهایی که به کاهش چشمگیر ارزش پول ملی و سرمایههای نقدی افراد در زمانی اندک و گسترش ناامنی روانی جامعه را نیز در راستای همان «حَرَب» دید که پیامبر اکرم(ص) از آن به خداوند پناه برده است؛ پیامبری که به نقل جناب مجلسی «فقر» را سختتر از «قتل» شمرده است: «الفقر اشد من القتل».
2- جناب کلینی روایتی را با سند صحیح از امام صادق(ع) نقل کرده که از موارد «فنا» و نابودی اسلام و مسلمین این است که اموال در دست کسانی قرار گیرد که نه «حق» در آن را میشناسند و نه در آن اموال و سرمایهها به درستی رفتار میکنند: «و انّ من فناء الاسلام و فناء المسلمین ان تصیر الاموال فی ایدی من لا یعرف فیها الحق و لا یصنع فیها المعروف». این روایت اگر هم به فرض تنها درباره اموال شخصی باشد، اما آن دین و شریعتی که درباره اموال شخصی چنین منطقی دارد، آیا میپذیرد سرنوشت سرمایهها و اموال بیکران یک کشور، با کنار زدن صالحان، به دست کسانی سپرده شود که با منطق و سیاست پولپاشی و تصمیمات نادرست، مایه آسیب به وضع اقتصادی جامعه و پیآمدهای اجتماعی آن شوند؟
وضع اقتصادی فعلی روشن است و مثال نمیخواهد، اما دستکم با توجه به اینکه در حد فاصل سال 1384 تا 1392 طبق آمارهای موجود، در دولت مورد «حمایت ویژه»، به دلیل افزایش زیاد قیمت نفت، حدود 700 تا 800 میلیارد دلار نفت فروخته شده، رسیدگی شود که این سرمایه هنگفت چه نقشی در توسعه کشور و رشد زندگی مردم داشته و اگر رسیدگی شده به مردم و کارشناسان گزارش شود. نکته قابل تأمل اینست که برابر برخی آمارها، درحالی در سال 1384 دولت تحویل شد که تنها 14872 هزار میلیارد تومان به بانکها بدهکار بود، اما این رقم در سال 1392، بهرغم آن درآمد بیسابقه به بیش از پنج برابر یعنی 78701 هزار میلیارد تومان رسید! فنای اسلام و مسلمین را تنها نباید در سیاستها و توطئههای دشمنان جست؛ باید اساس آن را در چنین مدیران و عملکردهایی جست.
ارسال نظر