انداختن تقصیر به گردن بیگانگان و دولت قبل،عذر بدتر از گناه است
برخلاف دولت قبل که عدهای در حکومت و تعداد بیشتری هم در بیرون آن بهشدت چوب لای چرخ دولت میگذاشتند و حتی تحریمها را مثبت میدانستند، در این دولت که خود را ملتزم به رهنمودهای رهبری معرفی میکنند، همه شرایط برای حل این مسئله در اختیار دولت است.
منتقدان بیرونی دولت هم صددرصد حامی رفع تحریمها هستند. در داخل حکومت و رسانههای رسمی نیز حتماً هر اقدامی از جمله رفع تحریمها را چندبرابر تبلیغ و حمایت میکنند؛ مثل دیگر اقدامات خارجی این دولت، و این دقیقاً در نقطه مقابل وضعیت دولت پیش است.
مسئله اصلی ارزیابی نتایج عملکردی دولتهاست. ما نیز بارها گفتهایم که حاصل هر اقدامی در دولت باید خود را در کاهش تورم و نابرابری و افزایش تولید ناخالص داخلی، نرخ ارز و رشد اشتغال نشان دهد.
اینکه آنها را به گردن دولتهای قبل یا بیگانگان بیندازید نهفقط رافع مسئولیت این دولت نیست، بلکه عذر بدتر از گناه هم هست. همه این شاخصها در دو سال گذشته یا بدتر از قبل بوده یا مطابق انتظار نبوده است. وضعیت تورم و نرخ ارز که بسیار روشن است. نابرابری تغییر معناداری نکرد. این بهرغم آن است که یارانهها 3 تا 4برابر بیشتر شده درحالیکه باید ضریب جینی را بهشدت کم میکرد. این نشان میدهد که سازوکار اصلی اقتصاد در مسیر نابرابری بود که بهرغم پرداخت یارانهها ضریب جینی تغییر معناداری نداشته است. افزایش بیثباتی بازار نیز در رشد نرخهای تورم و هم در ارز دیده میشود.
افزایش تولید ناخالص داخلی نیز در حد 4 تا 5/4درصد چنگی به دل نمیزند زیرا دولت روحانی در اوج کرونا و تحریمهای ترامپ در سال 99 بیش از 3 درصد رشد ایجاد کرد، ضمن اینکه درآمدهای نفتی آن دولت در حداقل بود ولی در دولت کنونی به دلیل شل شدن تحریمها، درآمدهای نفتی بیشتر شده است. قابل توجه اینکه هنوز نتوانستهایم به اوج میزان اشتغال و تولید ناخالص داخلی پیش از کرونا برسیم؛ درحالیکه 85درصد کشورها در فاصله کوتاهی کاهش این دوره را جبران و حتی از آن هم عبور کردهاند.
ارسال نظر