کاهش سرعت فرآیند پیر شدن امکانپذیر شد
محققان می‌گویند بالاخره دریافته‌اند که چه چیزی باعث بروز مشکلات در ایام پیری می‌شود و احتمالاً چگونه می‌توان جلوی این مشکلات را گرفت.
مطالعه جدیدی که در آلمان انجام شده، به پاسخ‌های مهمی درباره عوامل اصلی پیری دست پیدا کرده است. محققان می‌گویند بالاخره متوجه شده‌اند که چه چیزی مشکلات دوران کهنسالی را به‌وجود می‌آورد و با آزمایش‌هایی دریافته‌اند که چگونه می‌توان جلوی بروز این مشکلات را گرفت.
به گزارش یورونیوز، گروهی از پژوهشگران دانشگاه کلن آلمان نه‌تنها فهمیده‌اند که فرایند رونویسی از ژن‌ها با افزایش سن سریع‌تر می‌شود، بلکه می‌گویند این افزایش سرعت سبب می‌شود تا این فرایند بیشتر مستعد خطا باشد و دقت کمتری پیدا کند. علاوه‌براین، آن‌ها سازوکارهایی را پیدا کرده‌اند که به معکوس‌سازی این روند کمک می‌کند.
دکتر «اندریاس بِیر»، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید دستاورد آن‌ها اتفاقی نیست که هر روز رخ دهد و از این یافته می‌توان به‌عنوان یک اکتشاف بزرگ یاد کرد. پژوهش حاضر برای پیداکردن عامل پیری به سراغ فرایند رونویسی ژن‌ها رفته است که طی آن یک سلول از تکه‌ای از یک DNA یک نسخه RNA می‌سازد.
دکتر بیر می‌گوید انسان‌ها در حالت عادی باید برای هر ژن مقدار مناسبی رونوشت بسازند و کپی دقیقی از دنباله ژنتیکی آن‌ها را داشته باشند و چون هر سلول در بدن عملکرد متفاوتی دارد، در هر نوع سلول مجموعه متفاوتی از ژن‌ها فعال (یا رونویسی) می‌شود. سیستم یا «ماشینی» که مسئول تولید رونوشت دنباله ژن‌هاست، Pol II نام دارد.
با افزایش سن، سرعت ثبت رونوشت‌ها بیشتر می‌شود و Pol II بیشتر اشتباه می‌کند. درنتیجه کپی‌های بدی از سلول‌ها به‌وجود می‌آیند که گویی جهش پیدا کرده‌اند و به همین خاطر می‌توانند بیماری‌زا باشند.
فرایند پیری چگونه می‌تواند به تعویق بیفتد؟
مطالعات قبلی نشان داده بود که رژیم‌های کم‌کالری و مهار انسولین – مسدودسازی سیگنال میان انسولین و سلول‌ها – می‌توانند فرایند پیری را به تأخیر بیندازند و طول عمر را افزایش دهند. محققان در این مطالعه سعی کردند ببینند این روش‌ها می‌توانند سرعت عملکرد Pol II و اشتباهات آن را کاهش دهند یا خیر.
آن‌ها تعدادی کرم، موش و مگس سرکه را به‌طور ژنتیکی دستکاری کردند تا انسولین را مهار کنند. دانشمندان همچنین موش‌ها را در یک رژیم کم‌کالری قرار دادند تا عملکرد رونویسی ژن‌ها در کهنسالی را بررسی کنند. در هر دو مورد Pol II کُندتر شد و اشتباهات کمتری می‌کرد. بر اثر این اتفاق، نرخ بقای مگس‌های سرکه و کرم‌ها نسبت به گروهی که این تغییر را تجربه نکرده بود، 10 تا 20 درصد بیشتر شد.
محققان برای آزمایش این روش در انسان‌ها از نمونه خون افراد پیر و جوان در آزمایشگاه استفاده کردند. نتیجه مقایسه سلول‌های پیر و جوان نیز دقیقاً به همین صورت بود. دانشمندان مدعی هستند: «مطالعه ما می‌گوید برای مثال داشتن یک رژیم سالم یا مداخله برای محدودسازی دریافت کالری می‌تواند کیفیت رونویسی تولید RNA در سلول‌ها را افزایش دهد و این اتفاق در طولانی‌مدت برای سلول‌ها اثرات سودمندی خواهد داشت.»
نتایج این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
ارسال نظر