کشف نشانه هایی عجیب از مرکز زمین

به‌نظر می‌رسد هسته درونی زمین، درونی‌ترین راز را در خود دارد. کتاب‌های درسی زمین‌شناسی ناگزیر شامل یک نمودار از درون زمین است که چهار لایه آن را به‌خوبی و به شرح زیر نشان می‌دهد:

• لایه بیرونی نازکی از سنگ که ما روی آن زندگی می‌کنیم به‌نام  پوسته .
• گوشته ، جایی که سنگ‌ها مانند مایعی مذاب در جریان هستند و موجب حرکت قاره‌ها و ترفیع کوه‌ها می‌شود.
• یک  هسته بیرونی  مایع از آهن و نیکل که میدان مغناطیسی سیاره را به‌وجود می‌آورد و یک  هسته داخلی  جامد.

دو دانشمند استرالیایی با تجزیه‌وتحلیل تلاقی امواج لرزه‌ای ناشی از زمین لرزه‌های بزرگ، می‌گویند که یک لایه کاملاً متفاوت در مرکز زمین وجود دارد. یکی از دانشمندان، «هروویه تکالچیچ»، استاد ژئوفیزیک در دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا، گفت: «اکنون وجود درونی‌ترین هسته داخلی را تأیید کرده‌ایم.»

نشانه‌هایی از درونی‌ترین هسته زمین

دکتر تکالچیچ و   « تان-سون فام»، محقق فوق دکترا، تخمین می‌زنند که درونی‌ترین هسته داخلی حدود ۱۳۰۰ کیلومتر عرض دارد؛ کل هسته داخلی حدود ۲۴۰۰ کیلومتر عرض دارد.

درحالی‌که به‌نظر می‌رسد نمودار، تقسیمات واضحی را به تصویر می‌کشد، دانش درمورد عمق داخلی زمین مبهم است. نزدیک به ۶۴۰۰ کیلومتر تا مرکز زمین فاصله است و حفاری بیش از چند کیلومتر در پوسته زمین غیرممکن است.

بیشتر چیزهایی که درمورد نهفته‌های زیر زمین می‌دانیم، از امواج لرزه‌ای ناشی می‌شود؛ ارتعاشات و زمین‌لرزه‌هایی که از درون و اطراف سیاره عبور می‌کنند. آن‌ها را مانند سونوگرافی غول‌پیکر از داخل اجزای زمین درنظر بگیرید؛ دانشمندان توسط همین امواج قادر به تهیه نقشه‌ها از لایه‌های درونی شده‌اند.

دو لرزه‌شناس هاروارد، «میاکی ایشی» و «آدام دزیوونسکی»، برای اولین‌بار در سال ۲۰۰۲ ایده درونی‌ترین هسته داخلی را براساس ویژگی‌های سرعت امواج لرزه‌ای که از هسته داخلی عبور می‌کنند، ارائه دادند. دانشمندان قبلاً می‌دانستند که سرعت امواج لرزه‌ای که در این قسمت از زمین حرکت می‌کنند بسته به جهت متفاوت است. امواج در هنگام حرکت از قطبی به قطب دیگر در امتداد محور زمین سریع‌ترین و زمانی که عمود بر محور حرکت می‌کنند، کندترین حرکت را داشتند. ژئوفیزیکدانان معتقدند که تفاوت در سرعت‌ها - درصد کمی که در مسیرهای قطبی سریع‌ترند- از هم‌ترازی بلورهای آهن در هسته داخلی ناشی می‌شود.

اما لرزه‌شناسان هاروارد می‌گویند در یک منطقه کوچک در مرکز، کندترین امواج، امواجی بودند که به‌جای ۹۰ درجه با زاویه ۴۵ درجه حرکت می‌کردند. بااین‌حال داده‌های موجود در آن زمان برای متقاعدکردن همه بسیار کم بود.

بهترین اندازه‌گیری‌ها از امواج لرزه‌ای مواردی‌اند که از مبدأ زلزله و درونی‌ترین هسته داخلی مستقیماً به سمت زمین حرکت می‌کنند. بااین‌حال، تشخیص آن‌ها معمولاً نیازمند یک لرزه‌سنج است که تقریباً در سمت دیگر زمین قرار دارد و آن نقطه وسط اقیانوس است.