بهترین سن برای جدا خوابیدن کودک
خوابیدن کودک در کنار والدین در یک محدوده سنی لازم و ضروری است اما این مسئله در صورت تداوم، بهمرورزمان میتواند منجر به سلب آرامش و ایجاد استرس برای کل خانواده شود.
مطالعات اخیر نشان میدهد که نسبتهای تقریباً همهگیر کودکان، امروزه با والدین مشترک میخوابند. همچنین ۴۵ درصد از مادران به کودکان ۸ تا ۱۲ ساله خود اجازه میدهند هر از گاهی با آنها بخوابند و ۱۳ درصد از مادران هر شب اجازه به این کار میدهند.
دلایلی که والدین به کودکان اجازه میدهند تا پیش آنها بخوابند دقیقاً مشخص نیست اما دادهها نشان میدهد که کودکان امروزی نسبت به نسلهای قبلی دارای سطوح بالاتری از اضطراب هستند که دلایل این امر عبارتاند از: نرخ طلاق بالاتر، فشارهای تحصیلی بیشتر، استفاده مفرط از تلفن همراه و بازیهای آنلاین و...؛ درنتیجه، امروزه کودکان کمتر به خود متکی هستند و والدین اغلب این مشکل را با اجازه دادن به خواب مشترک حل میکنند درحالیکه این مسئله میتواند مشکلات زیادی را برای کودک و والدین به دنبال داشته باشد که در این رابطه با دکتر زهره واثقی، روانشناس کودک و عضو انجمن روانشناسی سلامت ایران به گفتوگو پرداختیم.
بهترین سن برای جدا خوابیدن کودک
انجمن پزشکان اطفال نسبت به خواب مشترک کودک و والدین در هر سنی هشدار میدهد، بهخصوص اگر نوزاد کمتر از چهار ماه باشد. این سازمان توصیه میکند که نوزادانی که در یک اتاق با والدینشان میخوابند، باید حداقل به مدت شش ماه، ترجیحاً یک سال، بهجای اینکه در یکتخت مشترک باشند، در رختخواب یا تختهای جداگانه قرار بگیرند زیرا خوابیدن کودک وسط والدین و یا در فاصله نزدیک از مادر میتواند خطر خفگی، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و سایر مرگهای مرتبط با خواب را افزایش دهد.
از طرف دیگر، اگر کودکان در سن مناسب روی تخت جداگانه قرار نگیرند، انجام این کار با بزرگتر شدن آنها دشوار میشود. دکتر واثقی دراینباره توضیح میدهد: «با توجه به اینکه از تولد تا ۲ سالگی مرحله شکلگیری اعتماد کودک است، پیشنهاد میشود بعد از سن ۲ سالگی برای جدا خوابیدن کودک اقدام شود. برای اقدام به این کار ابتدا باید بدانید که این پروسه بسیار مهم و وقتگیر است و نیازمند صبر و شکیبایی والدین است.»
به گفته واثقی وادار کردن کودک به جدا خوابیدن یا بهزور نگهداشتن کودک در یک اتاق جداگانه برای خوابیدن روش نامناسبی است. کودکان باید از آزادی جدایی برخوردار باشند و هر زمان که کودک ترسیده یا مضطرب است، والدین باید او را از حضور خود اطمینان دهند. به همین منظور برای اقدام به جدا خواباندن کودک خود، هر شب در اتاق او حضور داشته باشید و به او این امنیت خاطر را بدهید که من تا وقتیکه به خواب نرفتی، کنارت خواهم بود.
اگر کودکتان نیمههای شب به اتاق شما آمد، او را به اتاقش ببرید و کنار او بخوابید یا بنشینید تا دوباره بخوابد. همچنین کودک را تشویق کنید و در ابتدا بعد از هر بار خوابیدن در اتاق خودش به او جایزه دهید و کم کم فواصل جایزه دادن را زیاد کنید. توجه داشته باشید در مقابل اصرار کودک برای خوابیدن در اتاقتان باید مقاومت کنید.
اغلب والدین در سن ۳ یا ۴ سالگی از خوابیدن فرزندشان در اتاق مشترک خودداری میکنند و از این سن سعی میکنند تا کودک را بهتنهایی خوابیدن عادت دهند. برخی از والدین تا سن ۵ سالگی به خواب مشترک ادامه میدهند و معتقدند که جدا کردن خواب کودک بهیکباره ممکن است منجر به اضطراب جدایی در فرزندشان شود. عده دیگر از والدین تا سنین ۱۰-۱۱ سالگی همچنان به فرزندشان اجازه میدهند تا در کنارشان بخوابد و اظهار میکنند فرزندشان هنوز راضی بهتنهایی خوابیدن نشده است اما والدین باید بدانند که ادامه این روند تا سن ۱۰-۱۱ سالگی میتواند منجر به مشکلاتی ازجمله عدم استقلال و اعتمادبهنفس در کودک شود.
ارسال نظر