برای خوردن این غذای پرخاصیت و شفابخش کمتر از ۳۰ سال دیگر فرصت دارید!
«ماهی هزار و یک خاصیت دارد.» مشابه این جمله را آنقدر شنیده‌اید که دیگر حال دوباره شنیدنش را ندارید. شاید حق با شما باشد، بس که این موجود دریایی سر و شکل و بوی عجیب و غریبی دارد.
همین خصوصیات باعث شده ماهی طرفداران کمی داشته‌باشد، طوری‌که امینی، یکی از مسوولان شیلات گفته، در ایران هر نفر به‌طور متوسط سالی هفت کیلوگرم ماهی می‌خورد که این رقم با استاندارد بین‌المللی سرانه مصرف ماهی، نه کیلوگرم فاصله دارد.
اگر شما هم به خوردن ماهی علاقه‌ای ندارید، به این خبر توجه کنید که ۳۰ سال بعد، دیگر ماهی‌ای در دریاها باقی نمی‌ماند که بخواهید بخورید می‌خواهید باور کنید، می‌خواهید باور نکنید.
ماهی هم غذاست و هم دارو. ۱۹ درصد پروتئین دارد و چون بافت پیوندی آن از سایر گوشت‌ها کمتر است، آنچه می‌خوریم، تقریبا همه‌اش جذب بدن می‌شود. چربی ماهی‌ها و سایر آبزیان در مقایسه با گوشت قرمز بسیار کمتر است. بیشتر ماهی‌ها کمتر از پنج درصد و صدف‌ها کمتر از دو درصد چربی دارند و فقط گوشت مرغ بدون پوست را می‌توان با ماهی مقایسه کرد.
حالا که شهرنشینی و عادت‌های غذایی مخصوص آن، بیشتر ما را در معرض چاقی، دیابت، فشار خون، کلسترول بالا و در نهایت بیماری‌های قلبی و عروقی قرار داده، اثر شفابخش ماهی چیزی شبیه معجزه است. مثلا دهه ۷۰ معلوم شد اسکیموهای گرینلند با این که چربی، پروتئین و کلسترول زیادی مصرف می‌کنند، به بیماری‌های قلبی دچار نمی شوند و علت آن هم استفاده از غذاهای دریایی است.
همچنین محققان دریافته‌اند صیادان ژاپنی ساکن جزیره کیوشو، کلسترول کمتری در خون‌شان است و به همین دلیل سالم‌ترند. چربی ماهی و دیگر محصولات دریایی غیراشباع شده است، درحالی‌که چربی گوشت قرمز و حتی گوشت سفید مثل پرندگان، اغلب از نوع اشباع شده و به همین دلیل خطر رسوب آن در رگ‌ها بسیار بیشتر است. همچنین اسید چرب امگا ۳ موجود در گوشت ماهی از سکته مغزی، لخته شدن خون در عروق چشم و مغز و سایر اندام جلوگیری می‌کند.
این نوع چربی با تاثیر بر پروستاگلاندین، می‌تواند فشار خون را پایین بیاورد و درد و تورم مفصل‌ها را نیز کم کند. ماهی روی اعصاب و روان شما هم تاثیر می‌گذارد؛ چراکه سازمان بهداشت جهانی گفته، مصرف ماهی می‌تواند مکمل مناسبی برای شیوه‌های دارودرمانی و روان‌درمانی افسردگی باشد.
ماهی علیه سرطان
مطالعات مرکز تحقیقات سرطان بولتون آمریکا، درباره بیش از ۲۲ هزار مرد داوطلب نشان می‌دهد، مصرف ماهی خطر ابتلا به سرطان روده را تا حد زیادی کم می‌کند. این محققان می‌گویند، مردانی که پنج نوبت یا بیشتر در هفته ماهی مصرف می‌کنند، ۴۰ درصد کمتر از دیگران در معرض ابتلا به سرطان‌های روده‌ای قرار دارند.
روغن ماهی هم فایده‌های خاص خود را دارد، طوری که به گفته محققان، با داشتن خاصیت‌های ضدالتهابی، می‌تواند از تنگی مجاری تنفسی ناشی از انجام تمرینات ورزشی در افراد مبتلا به آسم، جلوگیری کند.
ماهی دارد تمام می‌شود
نکند علاقه‌مند شده‌اید ماهی بخورید؟ حالا اگر به شما بگویند، دریاها فقط ۳۰ سال دیگر ماهی دارند، چه احساسی پیدا می‌کنید؟
البته معنی این حرف این نیست که ماهی‌ها به جای دیگری نقل مکان می‌کنند. اوضاع وخیم‌تر از این حرف‌هاست. دانشمندان به‌تازگی دریافته‌اند، اگر روند صید ماهی‌ها و آبزیان دریایی با همین سرعت پیش رود، صنعت غذای دریایی جهان تا میانه‌های قرن حاضر میلادی از بین خواهد رفت و تا سال ۲۰۵۰، ماهی کافی برای صید در دریاها وجود نخواهد داشت. این محققان اعلام کرده‌اند، گیاهان و جانوران دریایی کاملا به هم وابسته‌اند و بر همین اساس، صدمه دیدن هر کدام می تواند باعث صدمه به سایر آنها شود.
این تیم بین‌المللی اعلام کرده است، افت ذخایر ماهی‌ها ارتباط تنگاتنگی با کاهش تنوع زیستی دریاها دارد. بوریس ورم، سرپرست این تحقیق، در این‌باره گفته است: «شمار ذخایر محدود است. ما یک سوم آنها را مصرف کرده‌ایم و بقیه را هم مصرف خواهیم کرد. این‌طور که ما از اقیانوس‌ها استفاده می‌کنیم، انگار فرض کرده‌ایم همیشه گونه دیگری برای بهره برداری وجود خواهد داشت تا پس از تمام شدن آنها، سراغ آن گونه دیگر برویم.»
استیو پالومبی، یکی از دانشمندان این پروژه نیز درباره این فاجعه نزدیک توضیح داده‌است: «اگر ما شیوه مدیریت گونه‌های آبزی را به عنوان جزیی از یک کل، یعنی اکوسیستم زمین، عوض نکنیم، این آخرین قرنی است که غذای طبیعی دریایی خواهیم داشت.»
با این حال این مطالعه همه تقصیرها را به گردن ماهیگیران و آلودگی‌های پراکنده نمی‌اندازد و تصویری که ترسیم می‌کند، نشان دهنده صدماتی است که در طول زمان، به صورت تدریجی و در اثر عوامل گوناگون بر اقیانوس‌ها وارد شده‌است.
ارسال نظر