چرا گریهکردن هنگام تماشای فیلم نشانه مثبتی است؟
اگر جزو آن دسته علاقهمندان به سینما هستید که موقع تماشای فیلم گریه میکنید، خبر خوبی برایتان داریم؛ شما هم قوی هستید هم خردمند.
در واقع، اگر انسانهای بیشتری به اندازهی شما احساسات عمیق داشتند، احتمالاً تراژدیهای کمتری رخ میداد. بنابراین دیگر وقتش رسیده این باور قدیمی را که گریه نشانهی ضعف است، فراموش کنید. شما ضعیف نیستید، احساسات عمیقی دارید.
بیایید این کلیشه را که احساساتی بودن را نشاندهندهی شکنندگی میداند، از بین ببریم. ما در دورهای زندگی میکنیم که پدران فعالانه در تربیت و بزرگ کردن فرزندانشان نقش و حضور دارند، در حالی که زنان بیرون خانه کار یا کارهای بزرگ میکنند و بچه از هر جنسیتی که باشد میداند که میتواند باهوش، شجاع و دارای حس همدلی باشد.
چرا حین تماشای فیلم گریه میکنیم؟
آیا هیچوقت برایتان پیش آمده است که به یکباره حین تماشای فیلم ببینید که دارید گریه میکنید؟ آیا این را نشانهای از آسیبپذیری میدانید؟ آیا خجالت میکشید که میبینید این فقط شمایید که دارید گریه میکنید و بقیهی اطرافیانتان به خود مسلط هستند؟ حقیقت این است که ما حین تماشای فیلم گریه میکنیم چرا که با شخصیتها همذاتپنداری میکنیم.
چه مرگی در قصه باشد یا حیوانی در در خطر، یا اصلاً یک تراژدی تاریخی، ما با احساسات روی پرده ارتباط برقرار میکنیم. همدلی یا همذاتپنداری احساسی قوی و حیاتی ر انسان است که باید ارج دیده و بروز داده شود، نه که با دستمال و زیر پتو پنهان شود. همذاتپنداری یک موهبت که هرگز نباید نادیده گرفته شود.
ارسال نظر