خواص پوست سیب؛ دلیلی برای دور نریختن آن
سیب میوه‌ی خوشمزه‌ای است که در تمام فصل‌ها به انواع مختلفی از آن دسترسی داریم. طعم شیرین و عطر لطیف این میوه آن را محبوب همه کرده است و در شیرینی‌های مختلف هم از آن استفاده می‌کنند.
یک سیب کامل نسبت به یک سیب بدون پوست ۳۳۲٪ ویتامین کا، ۱۴۲٪ ویتامین آ، ۱۱۵٪ ویتامین ث، ۲۰٪ کلسیم و تا ۱۹٪ پتاسیم بیشتری دارد. پس می‌بینید که با جدا کردن پوست میوه‌ی سیب بخش زیادی از ویتامین‌ها و املاح را از آن جدا می‌کنیم.
ترکیبی به نام کوئرستین در پوست انواع سیب وجود دارد که از سلول‌های مغز در برابر آسیب محافظت کرده، از تحلیل حافظه جلوگیری می‌کند.
پوست این میوه در تنظیم قند خون مؤثر است و به اشخاص دیابتی توصیه می‌شود برای کنترل سطح قند خون خود، روزانه یک عدد سیب با پوست بخورند.
پوست میوه‌ی سیب احتمال ابتلا به گلوکوم را کاهش داده و به سلامت چشم کمک می‌کند. همچنین پوست این میوه از ایجاد پوسیدگی و حفره در دندان هم جلوگیری می‌کند.
فلانوئیدی به نام «کوئرستین» در پوست سیب وجود دارد که خاصیت ضد التهابی دارد، همچنین مانند ضداکسیدان‌ها عمل می‌کند. این ماده از ایجاد پلاکت در خون جلوگیری می‌کند و همین موضوع مانع ایجاد لخته‌های خونی در عروق می‌شود. کوئرستین برای عضلات قلب مفید است و احتمال سکته‌ی قلبی را کاهش می‌دهد.
پوست انواع مختلف سیب سرشار از آنتی‌اکسیدان است و از ابتلا به سرطان جلوگیری می‌کند. در یادداشتی که در مجله‌ی تغذیه و سرطان منتشر شده، اشاره شده است: «آنتی‌اکسیدان‌های موجود در پوست سیب از بدن در برابر انواع مختلف سرطان مانند سرطان سینه و پروستات محافظت می‌کند.»
ارسال نظر