جوراب اولین بار توسط کدام شاه وارد ایران شد؟
بافت جوراب پشمی در بیشتر شهرها و روستاهای کشور همچنان رواج و طرفداران خاص خود را دارد.
جالب است بدانید که جوراب نیز برای خود تاریخچهای دارد. به عنوان نمونه شهری کوچک با نام «فورت پین» به پایتخت جوراب جهان معروف است. در این شهر از اواخر سال ۱۸۰۰ میلادی با ورود ماشینآلات جوراببافی تا کنون کارخانههای جوراب بافی بسیاری فعالیت میکنند.
جالب است که بدانید، اولین بار ناصرالدینشاه قاجار جوراب را در سال ۱۳۰۶ قمری، به عنوان سوغاتی از انگلستان برای همسران و دختران خود به ایران آورد.
در آن زمان جوراب جزو لباسهای گرانقیمت محسوب میشد که اعیان از آن استفاده میکردند، اما کمکم بین طبقات پایینتر جامعه ایرانی هم رواج یافت.
گفته میشود که نخستین کارخانه جوراببافی در ایران نیز در سال ۱۳۳۳ شمسی توسط فردی به نام خلیل رحیمی افتتاح شد؛ سال ۱۳۴۵ شمسی نیز ماشینهای جوراببافی ایتالیایی و چینی وارد ایران شدند؛ سپس در سال ۱۳۵۰ شمسی از آنها کپیبرداری و واردات ماشین آلات جوراب بافی قطع شد. از سال ۱۳۷۰ شمسی هم ماشینهای کامپیوتری به بازار ایران وارد شدند که همه نوع جورابی توسط این دستگاهها شامل زنانه، مردانه و بچگانه تولید میشود.
البته تا قبل از آن زنان ایرانی خودشان جوراب را میبافتند. که جنس بیشتر آنها از پشم گوسفند و شتر بود، جوراب ابریشمی هم به ندرت بافته میشد.
هنوز هم در مناطق روستایی و عشایری ایران که زمستانهایی سرد و طولانی دارند جوراب بافی رواج دارد. در این مناطق جوراب پشمی با پنچ میل بافتنی در نقوش زیبا و رنگهایی شاد بافته میشود که منبع درآمدی بهویژه برای زنان روستایی نیز است.
ارسال نظر