تولد بیش از 37 هزار نوزاد از مادران زیر 18 سال / بارداری اجباری برای افزایش جمعیت

آمارها حاکی از آن است که کودک همسری به بحران کودکان مادری تبدیل شده و مسئولان بدون توجه به عواقب این بحران به دنبال افزایش جمعیت هستند.

مهسا قراگوزلو: یکی دوسالی می‌شود که سازمان ثبت احوال آمار و ارقامی را در ارتباط با سن ازدواج و فرزند آوری منتشر می‌کند که نشان دهنده رشد روز افزون کودک همسری و به دنبال آن کودک مادری است.

آمارها حاکی از ازدواج بیش از 16 هزار دختر زیر 14 سال در شش ماه نخست سال 99 است در حالی که اگر ازدواج افراد فاقد شناسنامه و ازدواج‌های ثبت نشده را در نظر بگیریم، آمار ازدواج در کودکان بیشتر از این تعداد خواهد بود.

بهت و نگرانی‌ کارشناسان زمانی افزایش می‌یابد که خزعلی، معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور به جای حمایت از زنان، در نشست اتحادیه‌های بزرگ دانشجویی کشور از آسان کردن راه ازدواج در دوران دبیرستان خبر داده و می‌گوید: دختران دانش‌آموز بعد از ازدواج از دبیرستان اخراج می‌شوند. درصدد لغو این قانون هستیم.

فاجعه جایی است که سمیه رنگین‌کمان، پژوهشگر مقطع دکتری رشته مطالعات حقوق خانواده در پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی مدعی می‌شود: ایران پس از کشور گینه که حداقل سن ازدواج در آن ۱۲ سال است، با حداقل سن ۱۳ سال برای ازدواج، رتبه دوم را دارد. در برخی کشورها نیز مانند موزامبیک، ماداگاسکار ونزوئلا و بولیوی حداقل سن ازدواج ۱۴ سال است.

افزایش بحران کودک مادری در ایران

عطیه پیر حیاتی، جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار آیند با اشاره به آسیب‌های کودک همسری بیان کرد: بارداری و زایمان در سنین کودکی از جبران نشدنی‌ترین پیامدهای کودک همسری است که با تولد نوزاد هیچ راهی برای جبران آسیب‌های ناشی از آن وجود ندارد.

او با تاکید بر اینکه این مادران هنوز کودک هستند و نیاز به حمایت والدین و نهادهای اجتماعی و دولتی دارند، افزود: کودک همسری به بحران کودک مادری تبدیل شده است و آمارها نشان می‌دهد در بهار و تابستان سال 1400 بیش از 37 هزار و پانصد نوزاد از مادران زیر 18 سال متولد شده اند که از این تعداد 800 نفر کمتر از 14 سال سن دارند.

این جامعه شناس با اشاره به تصویب قانون «حمایت از خانواده و جوانی» گفت: با وجود آمارهای نگران کننده از افزایش کودک همسری در کشور، نمایندگان مجلس با تصویب طرح جوانی جمعیت زمینه رشد و گسترش کودک مادری را فراهم ساختند. پیش‎تر، زنان بالای 36 سال دارای سه فرزند یا بیشتر، مادران دارای کودکان زیر دوسال، زنان دارای بیماری‌های تنفسی و قلبی و قشر ضعیف جامعه که توانایی مالی تهیه لوازم پیشگیری از بارداری را نداشتند، شامل این قانون نمی‌شدند اما در این طرح جدید ارائه هرگونه اقلام پیشگیری از بارداری برای همه افراد، در مراکز بهداشت ممنوع اعلام شده است ودر داروخانه‌ها فقط با دستور پزشک عرضه می‌شود.

بارداری‌های اجباری

عطیه پیرحیاتی درباره مشکلات و آسیب‌های طرح «جوانی جمعیت» تاکید کرد: زمانی که روش‌های جلوگیری از بارداری در جامعه ممنوع می‌شود با بحران بارداری اجباری (بارداری ناخواسته) مواجه می‌شویم که در این طرح، هیچ استثنایی برای افراد مبتلا به ایدز یا دارای رفتارهای پرخطر، تعریف نشده است.

او با اشاره به عوارض بارداری اجباری افزود: مادران خردسال و نوجوان به تغذیه خود و جنین در دوران بارداری در مقایسه با مادران بالغ اهمیت کمتری می‌دهند و به دلیل افسردگی و فشارهای روحی و جسمی تمایل به وقت گذرانی، تفریح و بازی کردن با فرزند خود را ندارند.

عطیه پیرحیاتی در پایان تاکید کرد: با تصویب این قانون فقط مسئولین به هدف خود (افزایش جمعیت) می‌رسند، این طرح نتیجه‌ای جز افزایش فشار بر طبقه کارگر، ضعیف و آسیب پذیر جامعه ندارد و زمینه را برای بروز موجی از افسردگی در زنان باردار و افزایش تولد نوزادانی با بیماری‌های مادرزادی، ژنتیکی و دارای معلولیت آماده می‌کند.