آقای امیرعبداللهیان! اگر طالبان را به رسمیت نمی شناسید چرا سفارت افغانستان را به آنها تحویل دادید؟

رئیس‌الوزرای گروه طالبان با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد هیرمند آب ندارد و دادن حقابه به ایران امکان‌ پذیر نیست.

عباس استنکزی، معاون سیاسی وزارت خارجه این گروه گفت: به کارشناسان ایرانی اجازه بازدید از سد کجکی را نمی‌دهیم.

امیرخان متقی‌ سرپرست وزارت‌ خارجه طالبان هم با خواندن یک متن رسمی اعلام کرد افغانستان دچار خشکسالی است و هیرمند آبی ندارد که به ایران بدهیم.

عجیب‌ترین اظهارنظر در این موضوع سخن یکی از مقامات دولت خودخوانده طالبان است که گفت: در معاهده هیرمند چیزی درباره بازدید از سدهای افغانستان گفته نشده است!

هر یک از این موضعگیری‌ها به صورت کاملاً روشن به مقامات جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌کنند طالبان زیر بار دادن حقابه هیرمند به ایران نخواهد رفت. بگذریم از رژه موتورسواران طالبان که هر کدام از آنها یک دبه زردرنگ به همراه داشتند و تهران را تهدید می‌کردند و سخن یک فرمانده نظامی این گروه که گفت در مقابل هر 10 لیتر آب که به ایران بدهیم ایران باید 20 لیتر گازوئیل به ما بدهد! و همینطور سخنان تمسخرآمیز این فرمانده و سایر افراد وابسته به این گروه که چون درخور سطح شعور خود موضع گرفته‌اند و سخن گفته‌اند، ارزش پاسخ دادن ندارند.

آنکس که می‌گوید: «در معاهده هیرمند، چیزی درباره بازدید از سدهای افغانستان گفته نشده است» با این جمله کاملاً نشان می‌دهد هیچ درکی از روابط بین‌الملل و معاهدات و امور حقوقی ندارد. این سخن او پاسخی است به پیشنهاد مقامات ایرانی که خواستار سفر یک هیأت فنی و کارشناسی ایرانی به هیرمند و سدهای منطقه در داخل افغانستان شدند تا صحت و سقم ادعای هیأت حاکمه طالبان را بسنجند. رئیس‌ جمهور رئیسی هم در ضمن اخطارش این نکته را مورد تأکید قرار داده بود که کارشناسان به منطقه بروند تا معلوم شود آب وجود دارد یا نه و براساس آن تشخیص عمل شود.

با توجه به اینکه تصاویر هوائی و فیلم‌هائی که توسط مؤسسات ایرانی و بین‌المللی در اردیبهشت ‌ماه از هیرمند و سد کمال‌خان و کجکی گرفته شده نشان می‌دهند آب به اندازه کافی وجود دارد، ادعای مقامات طالبان عاری از صحت است. سخن آن فرمانده طالبان که گفته است در برابر هر 10 لیتر آب 20 لیتر گازوئیل از ایران می‌گیریم نیز همین واقعیت را تأیید می‌کند.

امتناع طالبان از پذیرش سفر هیأت کارشناسی ایرانی به هیرمند، هیچ مفهومی غیر از دروغ بودن ادعای این گروه ندارد.

آنچه در این میان بسیار مهم است، نوع برخورد مقامات جمهوری اسلامی ایران با این رفتار خصمانه طالبان است.

آقای حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان گفته است: «هیأت حاکمه فعلی افغانستان را به رسمیت نمی‌شناسیم و بر لزوم تشکیل دولت فراگیر در افغانستان تأکید داریم.»

این سخن آقای وزیر امور خارجه لوازمی دارد که دولت جمهوری اسلامی تاکنون به آن پای‌بندی نشان نداده است. شما که حاکمیت طالبان را به رسمیت نمی‌شناسید، چرا سفارت افغانستان را به این گروه تحویل داده‌اید؟ چرا نمایندگان طالبان را به جلسات رسمی دعوت می‌کنید و با آنها تعاملات رسمی دارید؟ این تناقض آشکار در سیاست خارجی بهیچوجه قابل قبول نیست. برداشت طالبان از این دوگانگی در گفتار و رفتار شما اینست که ایران را در موضع ضعف می‌پندارند در حالی که ما یک کشور قدرتمند هستیم و امثال طالبان عددی نیستند که اجازه باج‌خواهی از ما را پیدا کنند. ما با توسل به دیپلماسی شفاف می‌توانیم این گروه یاغی را وادار به تمکین کنیم.