حمله روزنامه دولت به ادعای صداوسیما در مورد کم بودن بودجه/ بین حقوق کارمندان و هزینه تولید، بلاتکلیفید

کمبود منابع درآمدی کشور در سال‌های اخیر متأثر از مجموعه شرایط سیاسی و اقتصادی، بیش از سال‌های پیشین، روی فعالیت سازمان‌ها و نهادهای ارتزاق‌کننده از بودجه خصوصاً سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی اثر گذاشته است. اتفاقی که باید دست‌کم یک دهه پیش با برنامه‌ریزی‌های کلان، همه این سازمان‌ها را به شکلی مؤثر به سمت استقلال از بودجه و درآمدزایی سوق می‌داد و رسانه ملی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای فرهنگی-رسانه‌ای کشور با برخورداری از یک طرح توسعه اقتصادی، وضعیت کاری خود را به سامان می‌رساند.

روشن است که رسانه ملی با هزینه‌های جاری هنگفت و پرداخت حقوق بیش از 50هزار نفر پرسنل، بار زیادی را به دوش می‌کشد. از یک‌سو، تلاش‌های معدود و شاید بدون برنامه بلندمدت برای کوچک‌سازی این سازمان، شکست خورده‌اند و از سوی دیگر، خود مدیران ادوار مختلف سازمان، نسبت به عدم توازن منابع و مخارج این سازمان اذعان داشته و حتی مانند پیمان جبلی، رئیس کنونی صداوسیما، شکایت دارند که بودجه سازمان صداوسیما اساساً به تولید نمی‌رسد و خرج هزینه‌های جاری می‌شود.

معلوم نیست که چند درصد بودجه سازمان عملاً وارد بخش تولید می‌شود اما نسبت غیرقابل مقایسه سهم تولید با سهم مدیریت هزینه‌های جاری از بودجه مصوب صداوسیما، همگان را با این سؤال مواجه کرده است که چطور می‌توان بهره‌وری را در این سازمان بالا برد و منابع را به‌صورت هدفمند به سمت مأموریت‌های اصلی صداوسیما سوق داد.

 به نظر می‌رسد راهی جز یک برنامه‌ریزی جدی، بلندمدت و دوراندیشانه همراه با اجرای شجاعانه آن برای عبور از بن‌بست مشکلات صداوسیما باقی نمانده و انتظار می‌رود این برنامه‌ریزی در اولویت مدیریت جدید و تحول‌خواه سازمان قرار گیرد.