مصطفی هاشمی طبا: دولت رئیسی سرمایه اجتماعی خود ا از دست داده

 به جز یک مورد افزایش قیمت ارز کالاهای اساسی (که به غلط جراحی اقتصادی خوانده شد) جراحی دیگری صورت نگرفت و طبعا امکان جراحی اقتصادی وجود نخواهد داشت؛ زیرا به‌ طور کلی دولت سرمایه اجتماعی خود را چه به دلیل اقدامات عناصر خارجی و چه به دلیل سیاست‌های دولت‌ها و تبلیغات علیه دولت‌ها در داخل از طریق عناصر خودی شاید نفوذی از دست داده و چنین است که در هر جراحی اقتصادی طبعا بار آن به دوش مردم به‌ طور عام و قشر نابرخوردار به‌ صورت خاص قرار خواهد گرفت و اگر رواداری در مردم نباشد، هرگونه جراحی نتیجه معکوس خواهد داشت و چنین است که دولت مجبور است با وجود آنکه شعار جراحی اقتصادی و اصطلاحات اقتصادی را در همه جا نشر می‌دهد و سمینار و کنفرانس برگزار می‌کند، در عمل در سربرگی که شعار کنترل تورم در آن نوشته شده، به افزایش قیمت داروها تن درمی‌دهد.

اینک گمان می‌رود و البته یقین حاصل شده است که به دلایل متعدد  شعار امسال هم سرنوشت شعارهای سال‌های گذشته را پیدا کند. همچنان که برنامه ششم توسعه سرنوشت سایر برنامه‌های گذشته را پیدا کرد و اگر برنامه هفتمی هم با شعار سال جدید نوشته شود، جز برای چاپ و نگهداری در قفسه‌های وزارتخانه‌ها جایگاهی نخواهد داشت.

دولت ما خود را دولت انقلابی می‌‌خواند و سیاست خارجی ما هم براساس سیاست انقلابی ادامه می‌یابد. طبعا سیاست‌های داخلی هم باید انقلابی باشد. سال‌هاست در سیاست‌های خارجی انقلابی هستیم و در سیاست‌های داخلی اقتصادی آموزه‌های لیبرالیستی را به‌ صورت ناقص و معوج در دستور کار قرار داده‌ایم و تظاهر می‌کنیم که تحریم‌ها بر زندگی داخل تأثیر نداشته و البته این امر به قیمت هدررفتن ثروت‌های طبیعی کشور است و ادامه آن موجب نتایج بسیار منفی و نامطلوب خواهد بود. آیا دولت و حکمرانی نمی‌خواهد سیاست‌های داخلی و خارجی را هماهنگ کند؟ یا از این طرف یا از آن طرف؛ امری که سرانجام به‌ صورت انفعالی حادث خواهد شد.