اظهارات سرگردان علی باقری کنی در باره مذاکرات برجام؛ یکی به میخ، یکی به نعل

*درست به همین دلیل است که قدرت‌های نوظهور به دنبال ایجاد سازوکار‌های بین‌المللی چند جانبه قدرت آفرینِ مختص خود حرکت کردند تا بدون فروپاشی سازوکار‌های موجود، از یکه تازی و قلدری غربی‌ها و به ویژه آمریکایی‌ها با استفاده از نهاد‌های بین‌المللی جلوگیری کنند. در این رابطه به طور خاص می‌توان به سازمان همکاری‌های شانگ‌های و یا بریکس به عنوان سازمان‌هایی اشاره کرد که قدرت‌های نوظهور جهان با تکیه بر آن‌ها نظم موجود غرب محور جهان را به چالش می‌کشند.

* ما در رایزنی‌هایی که با روسیه و چین داریم، این نکته را مشاهده می‌کنیم که مساله ایجاد نظمی عدالت محور در نگاه آن‌ها نیز وجود دارد. حال اینکه این موضوع چقدر در عمل محقق شود جای بحث دارد.

*اینکه می‌گوییم ایران میتواند در قالب نظم جدید جهانی کنشگری موثری داشته باشد، یک ادعا نیست بلکه یک واقعیت عینی است. مساله‌ای که البته نمود‌های عینی خود را در نمونه‌های مختلفی نیز به نمایش گذاشته است.

*در بحث تحریم‌ها  ایران به نحوی جدی وارد میدان شده و سعی کرده خود را از قید و بند‌های قدرت‌های غربی علیه خود برهاند.

*می‌بینیم بحث دلار زدایی فراتر از ایران در حوزه قدرت‌های نوظهور و سازوکار‌های مورد حمایت آن‌ها نیز به نحوی جدی دنبال می‌شود.ایران نیز سعی کرده که چه در قالب مناسبات دو جانبه و چه چندجانبه، دستورکار مذکور را به نحوی جدی دنبال کند. البته که بسیاری از توافقات ما در این زمینه با کشور‌های مختلف ماهیتی محرمانه دارند و دیگر، تلاش‌های جمعی جهت دلار زدایی از اقتصاد جهانی یک شعار نیست و تحولات میدانی قابل توجهی در این حوزه رخ داده و می‌دهند.

* ایران از هیچ تلاش و کوششی در زمینه تامین نیاز‌های اساسی مردم افغانستان مخصوصا در بُعد اقتصادی و رفاهی فروگذار نکرده و نمی‌کند.

* در ماجرای برجام  ایران عینا به تعهدات خود عمل کرد و انتظار این را داشته و دارد که آن‌ها هم چنین باشند. البته که ایران در برابر بی تعهدی آن‌ها منفعل عمل نمی‌کند، با این حال آنچه که مهم است این نکته می‌باشد که ایران زیرِ تعهدات خود نمی‌زند. تجربه تاریخی برجام نیز همین موضوع را نشان می‌دهد. در این رابطه باید توجه داشته باشیم که حتی اقدامات ایران در زمینه کاهش تعهدات برجامی‌اش نیز بر مبنای مفاد خودِ توافق برجام صورت گرفته و ایران در این زمینه نیز به تعهداتش در قالب برجام وفادار بوده است.

* ایران در معادله برجام طرفِ مدعی است و طرف‌های غربی بدهکارند. با این همه، تجربه برجام چند مولفه مهم را برای کشورمان به همراه داشت. اول اینکه ما به هیچ وجه نباید به دشمن اعتماد کنیم. این یک سرفصل اساسی در سیاست خارجی ایران است، اما مساله برجام آن را مورد تاکید قرار داد. نکته دوم عدم اتکا به بیگانه است. پیشتر مدام گفته می‌شد که اگر توافق شود می‌شود فلان کار‌ها را کرد. این در حالی است که ما باید تا جای ممکن از ظرفیت‌های توافق در مسیر دستیابی به اهداف و منافع خود بهره بریم. یعنی ما باید مسیر خود را به جلو حرکت کنیم و از ظرفیت‌های توافق نیز استفاده کنیم. از این رو، خود توافق نباید ظرفیت‌ها را تعطیل و معطل کند. نکته دیگر اینکه در سال‌های اخیر، غربی‌ها چه اروپا و چه آمریکا ثابت کردند که اگر منافعشان ایجاب کند؛ هیچ حد و مرز اخلاقی را نمی‌شناسند. در این زمینه گسترش تحریم‌های غرب به حوزه‌هایی نظیر مواد غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی و دیگر موراد بشردوستانه از جمله مواردی هستند که در عرصه بین المللی نباید علیه کشوری تحریم شوند.

*مذاکرات رفع تحریم‌ها که در دولت کنونی کشورمان از ابتدا ادامه پیدا کرد و تا به امروز ادامه دارد، در چارچوب خطوط قرمز کشورمان و با هدف استیفای منافع و حقوق ملت ایران ادامه دارد و ایران همواره در قالب آن جدیت داشته است. ایران همچنان در این مذاکرات جدیت دارد با این حال، آنچه که البته به صورت خاص مورد تاکید دولت و مقام معظم رهبری نیز بوده این است که سرنوشت کشور نباید به مساله مذاکرات گره بخورد با این حال، مذاکرات بخش مهم سیاست خارجی دولت را شکل داده و شکل می‌دهد و هیچ اهمال و کوتاهی در مسیر مذاکرات را از سوی دولت کشورمان مشاهده نمی‌کنیم و خودِ آقای رئیس جمهور به صورت جدی پیگیر مساله مذاکرات است.

*ایران بار‌ها اعلام کرده که در چارچوب توافق گذشته حاضر به انجام مذاکرات است. در حال حاضر که من سخن می‌گویم، ایران تعاملات خود را با طرف‌های مقابل به طرق مختلف ادامه می‌دهد و مذاکرات به بخش‌های مختلف تقسیم شده و به پیش برده می‌شود. من امیدورام که روند تلاش‌ها و هم افزایی‌ها در مسیر مذاکرات، به نتایج مثبتی نیز ختم شود.