سیاهچاله ها، رایانه های کوانتومی موجودات فضایی

اما محققان در مقاله جدید پیشنهاد می‌کنند که باید به سیاهچاله ها نزدیک شویم؛ زیرا ظاهراً  تمدن‌های بیگانه  از آن‌ها به‌عنوان رایانه‌های کوانتومی عظیمی برای ذخیره داده‌های خود استفاده می‌کنند. به همین دلیل، باید به‌دنبال نشانه‌هایی از فناوری در آن‌ها باشیم که از ابرساختارهایی مانند تپ‌اخترها، ستاره‌های کوتوله سفید و سیاه‌چاله‌ها سرچشمه می‌گیرند.

این مفهوم که سیاهچاله‌ها می‌توانند به‌عنوان منابع نامحدود انرژی عمل کنند، به دهه 1980 و زمانی برمی‌گردد که «راجر پنروز»، فیزیکدان و ستاره‌شناس شناخته‌شده انگلیسی، آن را مطرح کرد. محققان نیز موافق هستند که سیاهچاله‌های کوچک و مصنوعی ایجاد‌شده می‌توانند برای اطلاعات کوانتومی به‌عنوان خازن عمل کنند.

بااین‌حال، همان‌طور که محققان توضیح می‌دهند، تنها راه برای اثبات احتمال این نظریه، این است که شواهدی از فناوری درون یک سیاهچاله پیدا کنیم. به گفته آن‌ها، رصدخانه نوترینو آیس کیوب (IceCube Neutrino Observatory) واقع در قطب جنوب، فناوری‌های لازم برای انجام این کار را دارد که می‌تواند تأیید کند بیگانگان سیاهچاله‌ها را برای ذخیره‌کردن داده‌های خود ایجاد کرده‌اند.