این بیماری اکثر ساکنین کره زمین را مبتلا خواهد کرد!

دانشمندان تمام داده‌های اپیدمیولوژیک موجود در بار دیابت را تجزیه و تحلیل و ترکیب کردند که به عنوان کاهش سلامت به دلیل دیابت از طریق تعداد موارد، شدت بیماری و مرگ و میر تعریف می ‌شود.

مطالعه اخیر با استفاده از یک ابزار مدل سازی که عوامل اجتماعی و جمعیت شناختی و چاقی را در نظر می گیرد، شیوع دیابت را تا سال ۲۰۵۰ پیش بینی کرد. در این رابطه لورین استافورد (Lauryn Stafford) پژوهشگر این مطالعات در دانشگاه واشنگتن و لیان اونگ (Liane Ong) محقق ارشد پژوهشی در موسسه سنجش و ارزیابی سلامت دانشگاه واشنگتن اعلام کردند: ما همچنین نسبت ناتوانی دیابت و مرگ ناشی از عوامل خطر خاص مربوط به چاقی، رژیم غذایی، فعالیت بدنی، محیط یا شغل، مصرف دخانیات و مصرف الکل را تخمین زدیم.

استافورد توضیح می دهد: این تجزیه و تحلیل بخشی از مطالعه بزرگ‌تر بار جهانی بیماری‌ها، آسیب‌ها و عوامل خطر است که کاهش سلامتی را به دلیل صدها بیماری، صدمات و عوامل خطر از سال ۱۹۹۰ تعیین کرده است.

او می افزاید: تیم تحقیقاتی ما پیش‌بینی کرد که انتظار می‌ رود هر کشوری تا سال ۲۰۵۰ افزایش موارد دیابت را تجربه کند. مناطقی که انتظار می ‌رود سخت‌ترین آسیب را ببینند شامل شمال آفریقا و خاورمیانه و کشورهای جزیره‌ ای اقیانوس آرام می شود و در این کشورها اگر روند فعلی ادامه یابد، از هر ۵ نفر یک نفر در سال ۲۰۵۰ با دیابت زندگی می ‌کند.

در حالی که دیابت نوع ۱ و ۲ هر دو با سطوح بالای قند خون مشخص می شود که به عنوان گلوکز نیز شناخته می شود، نوع ۲ یک بیماری قابل پیشگیری است که به دلیل مقاومت تدریجی به انسولین رخ می دهد و معمولاً در بین بزرگسالان تشخیص داده می شود. از طرف دیگر، نوع ۱ یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن نمی تواند انسولین تولید کند و معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی ایجاد می شود.

به گفته محققان، پیش بینی می شود که اکثریت قریب به اتفاق موارد جدید دیابت در سه دهه آینده نوع ۲ باشد. استافورد می گوید: ما انتظار داریم که دو عامل اصلی این آمار بالا پیری جمعیت و افزایش چاقی باشند. در سال ۲۰۲۱، چاقی مهمترین عامل خطر برای دیابت نوع ۲ بود که بیش از نیمی از ناتوانی و مرگ ناشی از این بیماری را به خود اختصاص داد.

علاوه بر این، مطالعات نشان می دهد که نرخ چاقی همچنان در حال افزایش است و هیچ برنامه ای هنوز کاهش پایدار و در سطح جمعیت را در چاقی نشان نداده است. به گفته دانشمندان برای معکوس کردن این روند در نرخ چاقی، رویکردی که هم عوامل رفتاری و هم عوامل ساختاری مرتبط با حفظ یک رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی کافی را هدف قرار دهد، مورد نیاز است.

شرح کامل این مطالعه و نتایج حاصل از آن اخیراً در مجله تخصصی The Lancet منتشر شده است.