ابر انسانی که دانشمندان را شگفت‌زده کرد که بود؟ | مردی که نفس نمی‌کشد!
در آب‌های یخ زده شیرجه می‌زند و تا دقیقه‌ها می‌تواند بدون هیچگونه تجهیزات تنفسی، شنا کند. او یک انسان است اما انسانی که شش‌هایش حتی زیر آب نیز انگار نفس می‌کشند. این مطلب گزارشی است که اسفندماه سال ۱۳۹۳ در هفته نامه همشهری سرنخ منتشر شد.
او توجه دانشمندان زیادی را به خود جلب کرده و آنها با مطالعات زیادی که روی این ابرانسان انجام داده‌اند بسیار شگفت‌زده شده‌اند. انسانی شبیه «استیگ آوال سورینسن» در هیچ جای دنیا وجود ندارد، او انسان خارق‌العاده‌ای است که انگار در زیر آب نفس نمی‌کشد.
«استیگ آوال سورینسن»، قهرمان دانمارکی، چهار بار قهرمان شیرجه آزاد شده و چندین بار نامش در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسیده است. او در رشته زیست شناسی تحصیل کرده و در پزشکی نیز مدرک دکترا دارد.
استیگ از کودکی شروع به تمرین حبس کردن نفس خود در زیر آب کرد، او در استخر خانه‌شان شیرجه می‌زد و هر بار سعی می‌کرد از دفعه پیش نفسش را بیشتر حبس کند. شش ساله بود که شروع به یاد گرفتن شنا کرد، آنقدر در شنا کردن مهارت پیدا کرد که چهار بار در سنین ۱۱، ۱۰، ۹ و ۱۲ سالگی قهرمان ملی شنا در دانمارک شد. بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۳، او زیر آب راگبی بازی می‌کرد و یکی از اعضای تیم ملی دانمارک بود. زمانی‌که استیگ در دانشگاه بارسلونای اسپانیا، تحصیل می‌کرد، در آنجا هم از ورزش کناره نگرفت و عضو تیم میلی هاکی زیر آب اسپانیا شد. علاقه و استعداد استیگ در حبس نفس در زیر آب، باعث شد تا او به رشته شیرجه آزاد فکر کند و وارد این دنیای آبی شود.
استیگ، با آمیختن یوگا و علم فیزیولوژی، موفق شده رکورددار شیرجه آزاد شود. نام او تاکنون دو بار در گینس به ثبت رسیده است، نخستین بار در سال ۲۰۱۰ بود که وی تصمیم گرفت برای ثبت رکورد شیرجه بزند. ماه مارس بود که او با پوشیدن لباس شنا و زدن عینک، ۷۲ متر به زیر آب‌های یخ زده دانمارک رفت و موفق شد رکورد چهارده و نیم متری «ویم هوف» را بشکند. در آوریل همان سال او پس از تنفس اکسیژن خالص، به داخل یک محفظه پر از کوسه رفت. استیگ در این محفظه مرگبار، ۲۰ دقیقه و ۱۰ ثانیه نفس خود را حبس کرد تا رکورد تازه‌ای به نام خود ثبت کند.
ماه می سال ۲۰۱۲، استیگ بار دیگر برای نفسگیری زیر آب تلاش کرد تا رکورد تازه‌ای به نام خود ثبت کند. این بار او ۲۲ دقیقه نفسش را در آب ۳۰ درجه سانتیگراد نگه داشت و بار دیگر در گینس رکورددار شد. یک سال گذشت و استیگ در شرق گرینلند، دو رکورد تازه برای طولانی‌ترین شنا زیر آب زد.
او ۱۵۲.۴ متر به زیر آب رفت و دو دقیقه و یازده ثانیه در این عمق شنا کرد، روز بعد استیگ اعلام کرد که قصد دارد برای آخرین بار رکوردی به نام خود ثبت کند و برای همیشه این کار را کنار بگذارد و مربیگری کند. او این بار ۷۶.۲ متر به زیر آب رفت و آخرین رکورد را به عنوان شیرجه‌زنی که فقط با یک لباس شنا و بدون تجهیزات تا این عمق پیش رفت را به نام خود ثبت کرد. استیگ پس از ثبت همه این رکوردها لقب «فراتر از یک ابرانسان» را به خود اختصاص داده است.
شبکه دیسکاوری برنامه مستندی از این مرد حیرت‌انگیز با عنوان مردی که نفس نمی‌کشد ساخته است.
جایی که همه چیز یخ می‌زند شنا کردن چه احساسی دارد؟ آیا تا کنون در حین شنا کردن دچار بی‌حسی هم شده‌اید؟
شنا کردن عالی است اما آسان نیست، در آب‌های یخ زده تجهیزات شنا فورا یخ می‌زند. کافیست که در آب منفی ۱۵ درجه سانتیگراد شیرجه بزنید، چند دقیقه نمی‌گذرد که حتی در لباس مخصوص شنا هم احساس سرما می‌کنید، اما من تصمیم گرفتم این کار را امتحان کنم. من بیشتر مواقع چشم‌هایم بسته است اما وقتی به زیر یخ‌ها شیرجه می‌زنم در یکی از زیباترین نقاط جهان، شنا می‌کنم. به محض شیرجه در آب، صورتم شوک بزرگی را احساس می‌کند و بی‌حسی صورتم بخشی از آن است، اما من می‌دانم که چطور با آن مقابله کنم.
چند نفر در هنگام شیرجه زدن مراقب شما هستند؟
گروهی که مرا هنگام شیرجه همراهی می‌کند چهار نفر هستند، یک شیرجه‌زن امنیتی و سه نفر دیگر که تجهیزات تنفسی دارند، همراه من هستند.
هنگام ثبت رکورد یک اسکوتر نیز با من بود اما چون آب بسیار سرد بود چرخ دنده‌هایش یخ زد و فرستادن آن بسیار به کندی صورت گرفت، حتی دوربین‌ها هم یخ زده بودند و ۴۵ ثانیه پس از اینکه شیرجه زدم، دوربین‌ها را با من همراه کردند.
برای ثبت رکوردهایتان چقدر تمرین کردید؟ چه تمریناتی انجام دادید و آیا تمریناتتان مخصوص آب سرد بود؟
من تمرینات ذهنی‌ام را از مدت‌ها پیش زمانی که اولین قراردادم را با شبکه دیسکاوری بستم، شروع کردم. بعد از کریسمس ۲۰۱۲ شروع به شنا در آب‌های یخ زده کردم و هر بار مدت شنا را بیشتر می‌کردم، در این مدت، شیوه تنفس کردن و آمادگی بدنی‌ام تغییر کرد. البته رژیم غذایی‌ام را نیز عوض کردم. با مربی شنای مشهور دانمارکی تمرین کردم تا از هر نظر آماده باشم. در این بین آزمایش‌های بسیاری هم دادم، دانشمندان زیادی روی بدنم مطالعات مختلفی انجام دادند. آنها از نزدیک مرا مورد مطالعه قرار دادند تا بفهمند که در شرایط سخت آب و هوایی، در حین شنا کردن چه اتفاقی برای بدن من می‌افتد.
شما در مصاحبه‌های خود ادعا کرده‌اید که برای تنفس از روش خاصی کمک می‌گیرید ممکن است در این باره توضیح بیشتری بدهید؟
من به این روش «دلفین درونی» می‌گویم. در این روش، ضربان قلب تا حد امکان پایین می‌آید و در نتیجه فعالیت امواج مغزی نیز کاهش می‌یابد، در حالت عادی، مغز انسان در شرایطی به نام بتا قرار دارد اما هنگام استراحت و زمانی‌که احساس خوبی دارید در شرایط آلفا قرار می‌گیرد. این بهترین حالت مغز است که با تجربه‌های خوب و شادی، به وجود می‌آید.
ارسال نظر