۶۵هزار و ۶۲۰نفر معتاد متجاهر آواره خیابان‌ها هستند

مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدرِ ریاست جمهوری در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو، آمار تقریبی معتادان متجاهر را 65 هزار و 620 نفر تخمین زد.

حمیدرضا صرامی در ارتباط زنده تلفنی با برنامه رادیو اعلام اینکه در خصوص آمار معتادان متجاهر گاه با بیش برآورد و در برخی اوقات با کم برآوردی رو به رو هستیم، تاکید کرد: گاه درپی مصلحت اندیشی هستیم و در پاره‌ای موارد در اعلام آمار بالا، درصدد ایجاد یک شوک برای جامعه هستیم.

او آمار تقریبی معتادان متجاهر را تخمین زد و افزود: هیچگاه به آمار دقیق دست پیدا نمی‌کنیم چون وقتی اعتیاد جرم تلقی شود، در هیچ کشوری نمی‌توان به آمار دقیق دسترسی پیدا کرد.

صرامی به آمار تقریبی 65 هزار و 620 نفر اشاره کرد و گفت: این عدد در تهران حدود 22 هزار نفر است و الباقی آمار به سایر کلان شهرها اختصاص پیدا می‌کند.

او نرخ مهاجرت به کلان شهر را به دلیل نبود اشتغال و اسکان در حاشیه شهرها، موجب رشد آمار معتادان متجاهر عنوان کرد و افزود: در این سیستم، خرده نظام اقتصادی نمی‌تواند فعالیتی مناسب داشته باشد که پیش زمینه تجاهر را ظهور و بروز می‌دهد.

صرامی در عین حال طلاق و فوت والدین را موجب آوارگی نوجوانان در خیابان دانست و گفت: دریافت برچسب منفی از سوی جامعه، زمینه را برای تجاهر در خیابان ایجاد می‌کند.

مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدرِ ریاست جمهوری به رادیو گفت‌وگو گفت: مسئله تجاهر دارای آسیب‌های روانی و شکل گیری سبک زندگی نامناسب است و نیز جرایم و بیماری‌های جسمانی را در بر دارد.

بودجه های میلیاردی برای مقابله با معتادان متجاهر

همچنین سعید صفاتیان، پژوهشگر در حوزه آسیب‌های اجتماعی با اشاره به آمار و ارقام تعداد معتادان متجاهر، گفت: این افراد در سال 85 بین 15 تا 20 هزار نفر در کل کشور بودند ولی امروزه این آمار به بیش از 100 هزار نفر رسیده است.

اودر خصوص علت‌ها به تغییر الگوی مصرف و ضعف در سیستم درمان و پیشگیری اشاره کرد و افزود: مسائل اقتصادی و دسترسی راحت به مواد مخدر و نیز قیمت مناسب آن بر رشد این آمار تاثیر گذار است.

صفاتیان با بیان اینکه بودجه‌های چند ده میلیاردی برای مقابله با معتادان متجاهر هزینه می‌شود ولی برنامه‌ها به جایی نمی‌رسد، از دیدگاه‌های نظامی و انتظامی در مقابله با این معضل اجتماعی انتقاد کرد و افزود: رویه‌ها بر اساس روان کاوی و روان شناسی و پزشکی و مددکاری نیست.