پزشکانی که مدرکشان را قاب گرفته اند/ مطب ها آرایشگاه شده اند
میل به فعالیت پزشکان در جامعه سیر نزولی پیدا کرده است. این موضوع در حوزه‌های کودکان، عمومی و مامایی ملموس‌تر است .
در مقابل،تمایل به فعالیت در حوزه زیبایی رشد داشته است؛ چرا که «مشاطه‌گری» سود بیشتری دارد. اما خطر آن وجود دارد که در سال‌های آینده برای ساده‌ترین کارهای پزشکی مجبور به سفر به خارج از کشور باشیم.
پزشکی هم با آن همه کبکبه و دبدبه‌اش دیگر صرف نمی‌کند و بازار ندارد. رشته‌ای که روزی روزگاری شغل اول همه بچه‌ها بود، حالا آنها که «دکتر» شده‌اند سر نخواستنش دعوا دارند. حالا دکترها مدرکشان را قاب می‌کنند و جای جراحی و نسخه‌نویسی معمولی، یا مهاجرت می‌کنند یا همین جا، بوتاکس می‌کنند و فیلر می‌زنند و نخ می‌کشند و چند برابر ویزیت و جراحی پول درمی‌آورند و بازارشان سکه می‌شود .
طبق آمارهای سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت، تعداد افتتاح مطب به خصوص در حوزه عمومی و مامایی به صفر رسیده است. این درحالی است که خروجی دانشگاه‌ها در این رشته‌ها وجود دارد. در عین حال، رشته‌های آزمون دستیاری و فوق تخصص خالی مانده است.
مهاجرت اصلی‌ترین دلیل این رخداد است. در عین حال که شاهد مهاجرت پزشکان به کشورهای همسایه و حاشیه خلیج‌فارس هستیم، مهاجرت داخلی نیز در حال وقوع است. پزشکانی که طبابت برایشان صرفه اقتصادی ندارد و ترجیح می‌دهند به عمل‌های زیبایی بپردازند.
ارتقای کیفیت بهداشت زیر سایه کمبود پزشک
به هزار و یک دلیل وضعیت بهداشت و درمان در سال‌های اخیر ارتقا یافته است که یکی از آنها شبکه اطلاعاتی و برنامه‌های آموزشی و دیگری رشد جامعه پزشکی کشور است. حالا تک‌تک اعضا و دردها اهمیت ویزیت و مراجعه به پزشک پیدا کرده‌اند. اما به همان اندازه که نمودار کیفیت بهداشت صعودی است، مطب‌های پزشکان یکی یکی بسته می‌شوند یا مدارک پزشکی رنگ و روی قاب شدن در مطبی را نمی‌بینند.
علی سالاریان، معاون فنی سازمان نظام پزشکی در خصوص تغییرات تعداد پزشکان فعال می‌گوید: «در خصوص اینکه تعداد پزشکان نسبت به جمعیت چه تغییری کرده، عدد کمی نداریم و شاخص‌های کیفی و توصیفی است. با توجه به افزایش جمعیت و خروجی فارغ‌التحصیلان، نمی‌توان ۱۰ سال پیش را از نظر کیفیت بهداشت، درمان و جمعیت با اکنون مقایسه کرد. به عنوان مثال ۲۰سال پیش کشیدن دندان دائمی به راحتی انجام می‌شد، اما اکنون مردم ترجیح می‌دهند حتی دندان شیری بچه‌ها را نیز پر کنند.»
به گفته او، اکنون جامعه پزشکی و فارغ‌التحصیلان آن- بیش از ۳۰۰ هزار نفر عضو جامعه پزشکی هستند- افزایش یافته است، اما به دلیل آنکه خروج آنها از حرفه‌شان با ارائه سند و مدرکی انجام نمی‌شود، نمی‌توان در خصوص کاهش این جمعیت از جامعه درمان فعال عددی ارائه کرد. سالاریان می‌گوید: «گزارش‌ها از شهرهای مختلف نشان می‌دهد افتتاح مطب در رشته‌های مامایی و اطفال کاهش یافته است. همچنین آمارهای وزارت بهداشت نشان می‌دهد صندلی آزمون دستیاری و فوق تخصص خالی مانده است.» توصیه او برای درک بهتر این کاهش آن است که در محدوده زندگی‌تان تعداد مطب‌های عمومی و مامایی که افتتاح شده را بشمارید، متاسفانه حاصل این شمارش صفر است که این عدد با خروجی دانشگاه‌ها همخوانی ندارد.
طبق شاخص‌های جمعیتی وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی، به ازای هر هزار نفر یک پزشک عمومی و به ازای هر دو هزار نفر یک دندانپزشک باید وجود داشته باشد. سالاریان می‌گوید: «تصور می‌کنیم این عدد در کشور وجود دارد، خدمات پزشکی ایران نیز مناسب است و خروجی و کیفیت فارغ‌التحصیلان نیز قابل قبول است، اما به دلیل آنکه ظرف سال‌های گذشته دولت نتوانسته است تعرفه‌ها را متناسب با تورم و هزینه‌های روزمره نگاه دارد، خروجی بخش درمان به شکل‌های مهاجرت، ترک کار و مهاجرت به سمت موقعیت‌های غیردرمانی مانند زیبایی وجود داشته است، این امر موجب می‌شود احساس کمبود پزشک به وجود بیاید. سازمان نظام پزشکی سال‌هاست زنگ خطر را به صدا درآورده که اگر این منوال ادامه یابد، حتی با وجود پزشکان در کشور، کار پزشکی انجام نمی‌دهند.»
محاسبات ریاضی معمولا خوب جواب می‌دهد، ویزیت ماما ۵۰ هزار تومان است. اگر ۲۰ ویزیت در روز داشته باشد، در ماه ۲۰میلیون تومان درآمد خواهد داشت که باید از آن هزینه اجاره مطب، مالیات و شارژ را کسر کرد. خانم ماما اگر شانس بیاورد، آخر ماه بدهکار نخواهد شد. به گفته سالاریان، «این موضوع برای سایر متخصصان هم وجود دارد. هزینه مطب‌داری خصوصی با ورشکستگی روبه‌رو شده است. چاره کار، گران کردن هزینه درمان برای مردم نیست، بلکه تقویت بیمه‌هاست. بیمه‌ها اکنون خیلی ناکارآمد هستند.»
دولت با وجود آنکه شرایط بحرانی را می‌داند، اما اقدامی در این زمینه نمی‌کند و گویی هیزم هم بر این آتش می‌ریزد. هزینه جراحی یا شیفت ۱۲ ساعته در بیمارستان دولتی یک میلیون تومان است. این عدد را با عمری که یک فرد برای قبولی در دانشگاه و تحصیل و گذران طرح سپری کرده و تخصص او باید وزن‌کشی کرد. به گفته آقای سالاریان، «این وضعیت نتیجه سیاستگذاری‌های وزارت بهداشت و درمان است.» او می‌گوید: «هم‌اکنون نیز با مشکل کمبود پزشک مواجهیم؛ اما با گذشت زمان پررنگ‌تر می‌شود. ممکن است این مشکل برای قشر متوسط ملموس باشد. برای آنکه موضوع برای مسوولان واقعی شود، نیاز به گذشت یک تا دو سال است.»
ارسال نظر