چرا تلاش برای جمعکردن پلاستیکهای اقیانوس بی معنی است؟
مکس لیبویرون استاد دانشگاه مموریال کانادا معتقد است تلاش برای جمع کردن پلاستیکهای اقیانوس بی معنی است.
به گزارش آیند و به نقل از گیزمودو ، در حال حاضر تمرکز روی تمیزکردن اقیانوس با جمع آوری پلاستیک از آن است اما برخی کارشناسان مانند مکس متعقدند بیش از حد روی این موضوع تمرکز کردهایم چرا که تمیز کردن آن غیرممکن است.
به عقیده وی باید روی راه حل واقعی یعنی توقف تولید این مواد کار کنیم و نه تلاش برای تمیز کردن اقیانوس!
استاد دانشگاه در نیوفاندلند کانادا میگوید افزایش تولید پلاستیک به این معناست که میزان زبالههای پلاستیکی ریخته شده در اقیانوس در چند دهه آینده 3 برابر خواهد شد.
طبق آمار جهان هر سال 8 میلیارد کیلوگرم پلاستیک جدید وارد اقیانوس میکند.
جهان به فکر خریدهای بلک فرایدی و دوشنبه سایبری است اما به فکر پایان دادن به این چرخه نیست.
محقق برجسته آلودگی پلاستیک میگوید به دلیل مقیاس، تمیزکردن اقیانوس با تمیز کردن خیابان فرق دارد.
میکروپلاستیکها از دانه برنج کوچکتر بوده و از نطر عددی از بزرگترینها در جهان هستند.
علم آلودگی با علم درباره زباله متفاوت است و چیزی که باید به مردم یاد داده شود مشکل ذخیره و جریان است.
به گفته وی بستن شیر آب بهتر از تمیز کردن جریان آب است.
دایناسورها منقرض شدند، ژوراسیک داشتیم و … طولانیترین عمر گونهها نیز به پایان رسیده اما پلاستیکها کلا طولانیتر از عصر و دوره و زمان هستند.
پلاستیک را بسوزانید، خرد کنید و … تنها در شکل متفاوت میشوند اما بیشتر از گونههای دیگر دوام خواهند داشت.
پلاستیکها بعد از بازیافت دوباره به چرخه باز میگردند و اینجاست که بستن شیر آب بهترین کار است.
این شیر آب{جریان تولید پلاستیک} دست کوکاکولا است، دست اکسون موبیل است و …
مشکل آلودگی هوا نیز مشابه با موضوع پلاستیک است. کم کردن انتشار کربن فایده ندارد، باید به طور کلی شیر آب را بست!
مکس لیبویرون میگوید بزرگترین دغدغهاش قدرت صنعت پتروشیمی است.
کانادا در آستانه پایان دادن به یارانه نفت است و این تاثیرش بیشتر از تلاش برای پاکسازی اقیانوس از پلاستیک است.
ارسال نظر