امامجمعه هشتگرد: از بیحجابی بیزاریم نه از بیحجاب/ ۳۰ سال کمکاری کردیم، ۳۰ سال خواب بودیم
حجتالاسلام مختاری امامجمعه هشتگرد طی گفتوگویی به برخی مشکلات کشور در ارتباط با حجاب پرداخت.

مهمترین اظهارات این امام جمعه در این گفتگو را در ادامه بخوانید:
قرار بود ما از بیحجابی بیزار باشیم نه از بیحجاب! اگر کسی غیر از این گفته، اشتباه کرده است. مگر میشود ما به عنوان یک روحانی و مبلغ دین از یک انسان بیزار باشیم؟ چرا بیزار باشیم؟ برای چه؟ اینها مگر کی هستند؟ جز دختر ما یا خواهر ما؟ از کجا آمدهاند جز اینکه از خانواده ما هستند! مشی حضرت آقا و حاج قاسم سلیمانی جز این است که اینها را فرزندان خود بدانیم؟
وقتی ارتباط ما با کف جامعه و بدنه مردم قطع باشد، براساس برداشتهای ذهنی نسخه میپیچیم و اقدام میکنیم؛ خروجی این کار همین میشود که گاهی جامعه را نمیفهمیم و جامعه هم حرف ما را نمیفهمد. یک بخشی از رفتارها و گفتارهای ما، نشست و برخاستهای ما محدود شده به اطرافیانمان! خب، دشمن هم حداکثر استفاده را از این فضا کرده است.
بارها من به دوستان روحانی گفتهام مردم عوض نشدند، شاید ماها عوض شدیم. مردم همان مردمی هستند که قدیم برای روحانی محل حرمت بیشتر از پدر خودشان قائل بودند؛ روحانیای که وقتی بچه به دنیا میآمد اذان و اقامه بچه را میگفت، قرآن یادش میداد، در مدرسهاش و تحصیلش کمکش میکرد. قدیم که مکتب بود، خودش به او درس یاد میداد. وقتی بزرگتر میشدند خودش برای اینها خواستگاری میکرد، اسباب ازدواج را فراهم میکرد، خطبه عقد را میخواندو اگر با خانمش به مشکل بر میخوردند اصلاح ذاتالبین و آشتی دادن اینها با همدیگر کار روحانیت بود؛ همه کارها از قرضالحسنه و ... تا خدایی نکرده اگر کسی میمُرد همین روحانی او را در قبر میگذاشت و نمازش را میخواند. از تولد تا مرگ به مردم خدمت میکرد.
"قبل از فوت خانم مهسا امینی که هفته عفاف و حجاب بود، در خطبه نماز جمعه همان نگاه حضرت آقا را عرض کردم که بالاخره اینها بچههای ما هستند، اینها دختران ما هستند، کمکاری منِ امامجمعه، کمکاری مسئولان فرهنگی را نباید جوانها به عهده بگیرند. گفتم که بد و بیراه میخواهید بگویید، به منِ امامجمعه بگویید، به ما مسئولان فرهنگی کشور بگویید، به صدا و سیما بگویید، 30 سال است مقام معظم رهبری فرمودند تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، ناتوی فرهنگی اما ما خواب بودیم. 30 سال کمکاری کردیم، 30 سال خواب بودیم خروجیاش شده اتفاقات امروز در کف جامعه. بعد مگر میشود یک شبه این را جمع کرد؟ گفتم 10 سال کار فرهنگی مداوم مستمر با برنامه لازم دارد بدون خستگی، تا بتوانیم بعضی از مسائل اجتماعی را علاج کنیم".
امر به معروف یعنی ای مسلمان! بدان که همه ما از یک خانواده هستیم یعنی محبت و تعلقخاطر را گسترش بدهیم، از دختر و خواهر خودمان به همه دختران و زنان جامعه و بدانیم که همه اینها خواهران و دختران ما هستند و باید به همه آنها تعلقخاطر داشته باشیم. امر به معروف فضولی نیست؛ محبت است؛ علاقه است و تعلقخاطر!
من بهعنوان مسئول اگر میخواهم در قصه حجاب و عفاف برخوردی بکنم، مردم باید از قبل دلسوزی من را در امورات دیگر ببینند. مثلاً نسبت به مرغشان، گوشتشان، مایحتاجشان، درمانشان، بیمارستانشان، داد من باید بلند باشد. اگر بیمارستان ما متخصص ندارد، اگر مردم شب رفتند آنجا و کسی نبوده کار اینها را راه بیندازد، اگر نمیتوانند ازدواج بکنند و... نه اینکه در همه موارد ساکت باشیم و فقط داد بیحجابی را بزنم
من میگویم باید برای مشکلات جوانها علاجی باید پیدا کرد. جوانی که نمیتواند ازدواج کند؛ اسباب زندگی مشترک برایشان فراهم نیست. تحتفشار غریزه جنسی است و... هرگاه ما برای اینها علاج پیدا کردیم آن وقت، کشف حجابی هم صورت نمیگیرد و نیازی هم به پلمب نیست چون خودشان رعایت میکنند؛ همانطور که اکنون اکثر جوانان رعایت میکنند.
ما باید با این بازیگران و هنرمندان صحبت کنیم. حقایق را بگوییم و حرفها و نقدهایشان را بشنویم. خدا میداند که اینها کشور و نظامشان را دوست دارند اما با اینها صحبت نمیکنیم و حرفهایشان را نمیشنویم؛ ما باید اینطور قضاوت کنیم که اگر من که 5 هزار فالوور دارم، اگر جای آن فوتبالیست که چند میلیون فالوور دارد بودم، چگونه موضع میگرفتم؟ نمیگویم درست است یا نه؛ میگویم که در قضاوت باید همه ابعاد را درنظر گرفت.
بچههای ما در بازی اول با انگلستان سرود را نخواندند که واقعاً من خیلی ناراحت شدم اما در بازیهای بعد جبران کردند؛ دشمن با تمام توان آمده بود که بازیکنان ما را گرفتار کند و حتی مانع بازی آنها شود اما واقعاً دشمن و رسانههای دشمن توانست همه آنچه را که میخواست به دست بیاورد؟ خیر!
ارسال نظر